Araştırma Makalesi
Yıl 2023,
Cilt: 9 Sayı: 1, 24 - 30, 21.06.2023
Öz
Doğu Anadolu Bölgesi ve üniversite kampüs alanlarında ilk kez yapılan bu briyososyolojik çalışmada, Fırat Üniversitesi Merkez Kampüsünde bulunan Ulmus minor ağaçlarının epifitik briyofit vejetasyonu araştırılmıştır. 2021 yılının farklı vejetasyon dönemlerinde, ağaç gövdelerinden alınan örneklik alanların, klasik Braun-Blanquet metodu kullanılarak değerlendirilmesi sonucunda; Orthotrichetum pumili Türkiye’den ikinci kez kaydedilmiştir. Ayrıca, örneklik alanlar içerisinde tespit edilen taksonlardan 3’ü B9 karesi ve Elazığ ili için yenidir. Tespit edilen sintakson, ekolojik ve floristik açıdan analiz edilmiştir.
Anahtar Kelimeler
Teşekkür
Ağaç kabuklarının öğütülmesinde yardımcı olan Öğr. Gör. Şükrü Canpolat’a, kabuk pH’larının belirlenmesinde yardımcı olan Doç. Dr. Yavuz Sürme ve Arş. Gör. Gizem Kahve Yıldırım’a teşekkür ederiz.
Kaynakça
- Abay G. 2018. The Bryophyte Flora of Recep Tayyip Erdoğan University, Zihni Derin Campus (RizeTurkey). Anatolian Bryology. 4:2, 72-18.
- Akman Y. 2011. İklim ve Biyoiklim (Biyoiklim Metodları ve Türkiye İklimleri). Palme Yayıncılık. Ankara.
- Alataş M. Ören M. Uyar G. 2011. The bryophyte flora in campus center of Zonguldak Karaelmas University. Bartın Orman Fakültesi Dergisi. 13:20, 51-58.
- Alataş M. Ursavaş S. 2021. The Bryophyte Check-List For B9 Square of Turkey. Anatolian Bryology. 7:1, 53-59.
- Alataş M. Erata H. Batan N. Ezer T. 2022. New national and regional bryophyte records, 69, 19. Orthotrichum pamiricum Plášek & Sawicki Journal of Bryology, 44:1, 93.
- Arslan H. Şıkoğlu E. 2015. Fırat Üniversitesi Kampüsü Ulaşım Ağı’nın İncelenmesinde Mekân Dizim Analizi Yöntemi. Türkiye Kentsel Morfoloji Sempozyumu Bildiriler Kitabı. Türkiye Kentsel Morfoloji Araştırma Ağı. Mersin.
- Barış M.E. 2005. Kent Planlaması, Kent Ekosistemi ve Ağaçlar. Planlama. 2005:4, 156-163.
- Becker D. Dobson A. Klitgaard K. 2019. Bark characteristics affect epiphytic bryophyte cover across tree species. California Ecology and Conservation Research. Spring: 1-8.
- Braun Blanquet J. 1964. Pflanzensoziologie Grundzüge der Vegetationskunde. 3. Aufl. Springer. New York.
- Dierssen K. 2001. Distribution, ecological amplitude and phytosociological characterization of European bryophytes. Band 56. Bryophytorum Bibliotheca. Stuttgart.
- Draper I. Lara F. Albertos B. Garilleti R. Mazimpaka V. 2003. The epiphytic bryoflora of the Jbel Bouhalla (Rif, Morocco), including a new variety of moss, Orthotrichum speciosum var. Brevisetum. Jornal of Bryology. 25: 271-280.
- Erata H. Özen Ö. Batan N. Özdemir T. 2017. Karadeniz Teknik Üniversitesi Kanuni Kampüsü Briyofit Florası. Anatolian Bryology. 3:1, 9-18.
- Ezer T. Akata I. Altuntaş D. 2021. The Mosses of Ankara University Beşevler 10. Yıl Campus Area (Ankara-Turkey). Anatolian Bryology. 7:1, 17-22.
- Frey W. Kürschner H. 1991. Crossidium laevipilum Ther. Et.Trab. (Pottiaceae, Musci), Ein Eigenstandıges, Morphologisch und Standortökologisch Deutlich Unterscheidbares Taxon Der Saharo-Arabischen Florenregion. Criptogamie Bryol. 12: 441-450.
- Hedenäs L. 1992. Flora of Maderian Pleurocarpous Mosses (Isobryales, Hypnobryales, Hookeriales) Band 44. Bryophytorum Bibliotheca. Stuttgart.
- Henderson D.M. 1961. Contribution to the Bryophyte Flora of Turkey: IV. Notes from Royal Botanic Garden Edinburgh. 23: 263-278.
- Hübschmann Von A. 1986. Prodromus der Moosgescllschaften Zentraluropas. Bryophytorum Bibliotheca, 32. Berlín.
- Kara R. Taşpınar H. 2022. Türkiye İçin Yeni Bir Epifitik Briyofit Birliği: Orthotrichetum pumili (Jäggli 1934) von Hübschmann 1986. Anatolian Bryology. 8:1, 50-56.
- Kovářová M. Pyszko P. Plášek, V. 2022. How Does the pH of Tree Bark Change with the Presence of the Epiphytic Bryophytes from the Family Orthotrichaceae in the Interaction with Trunk Inclination? Plants, 11, 63.
- Kricke R. 2002. Measuring bark pH. In: Monitoring with Lichens-Monitoring Lichens (ed. Nimis PL, Scheidegger C, Wolseley PA), pp. 333-336. Kluwer Academic, Dordrecht.
- Kürschner H. Frey W. 2020. Liverworts, mosses and hornworts of Southwest Asia (Marchantiophyta, Anthoceratophyta, Bryophyta). Nova Hedwigia. 149: 1-267.
- Lara F. Garilleti R. Goffinet B. Draper I. Medina R. Vigalondo B. Mazimpaka V. 2016. Lewinskya, a new genus to accommodate the phaneroporous and monoicous taxa of Orthotrichum (Bryophyta, Orthotrichaceae). Cryptogamie Bryologie. 37: 361-382.
- Lewinsky J. 1993. A synopsis of the genus Orthotrichum Hedw. (Musci, Orthotrichaceae). Bryobrothera. 2, 1-59.
- Mežaka A. Brūmelis G. Piterāns A. 2012. Tree and stand-scale factors affecting richness and composition of epiphytic bryophytes and lichens in deciduous woodland key habitats. Biodiversity Conservation. 21: 3221-3241.
- Onyshchenko V.A. Virchenko V.M. 2020. Epiphytic and epixylic bryophyte communities of Holosiivskyi National Nature Park. Ukrainian Botanical Journal. 77:1, 23-33.
- Özulukale S. 2010. Fırat Üniversitesi (Elazığ) Kampüs Alanındaki Yeraltı Suyu Kimyası ve Kalitesi. Fırat Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü. Elazığ.
- Plášek V. Sawicki J. Ochyra R. Szczecińska M. Kulik T. 2015. New taxonomical arrangement of the traditionally conceived genera Orthotrichum and Ulota (Orthotrichaceae, Bryophyta). Acta Mus. Siles. Sci. Natur. 64: 169-174.
- Smith A.J.E. 2004. The Moss Flora of Britain and Ireland. Cambridge Univ. Press. Cambridge.
- URL 1. Climate Data. 2021. Website: https://tr.climate-data.org/asya/tuerkiye/elaz%C4%B1g/elaz%C4%B1g-276/. [Erişim: 20 Ekim 2021].
- Weber HE. Moravec J. Theurillat JP. 2000. International Code of Phytosociological Nomenclature. Vegatation Scince. 3: 739-768.
- Zander R.H. 1993. Genera of The Pottiaceae: Mosses of Harsh Enviroments. Bullettin of the Buffalo Society of Naturel Sciences 32. Newyork.
Yıl 2023,
Cilt: 9 Sayı: 1, 24 - 30, 21.06.2023
Öz
In this bryosociological study, which was conducted for the first time in the Eastern Anatolia Region and university campus areas, the epiphytic bryophyte vegetation of Ulmus minor trees in the Fırat University Central Campus was investigated. As a result of the evaluation of relevés, taken from tree trunks in different vegetation seasons of 2021 by the classical Braun-Blanquet method; Orthotrichetum pumili was determined as second record from Turkey. In addition, 3 of the identified bryophyte taxa within the relevés are new for B9 square and Elazığ province. The syntaxon was analyzed in terms of ecological and floristic aspects.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Abay G. 2018. The Bryophyte Flora of Recep Tayyip Erdoğan University, Zihni Derin Campus (RizeTurkey). Anatolian Bryology. 4:2, 72-18.
- Akman Y. 2011. İklim ve Biyoiklim (Biyoiklim Metodları ve Türkiye İklimleri). Palme Yayıncılık. Ankara.
- Alataş M. Ören M. Uyar G. 2011. The bryophyte flora in campus center of Zonguldak Karaelmas University. Bartın Orman Fakültesi Dergisi. 13:20, 51-58.
- Alataş M. Ursavaş S. 2021. The Bryophyte Check-List For B9 Square of Turkey. Anatolian Bryology. 7:1, 53-59.
- Alataş M. Erata H. Batan N. Ezer T. 2022. New national and regional bryophyte records, 69, 19. Orthotrichum pamiricum Plášek & Sawicki Journal of Bryology, 44:1, 93.
- Arslan H. Şıkoğlu E. 2015. Fırat Üniversitesi Kampüsü Ulaşım Ağı’nın İncelenmesinde Mekân Dizim Analizi Yöntemi. Türkiye Kentsel Morfoloji Sempozyumu Bildiriler Kitabı. Türkiye Kentsel Morfoloji Araştırma Ağı. Mersin.
- Barış M.E. 2005. Kent Planlaması, Kent Ekosistemi ve Ağaçlar. Planlama. 2005:4, 156-163.
- Becker D. Dobson A. Klitgaard K. 2019. Bark characteristics affect epiphytic bryophyte cover across tree species. California Ecology and Conservation Research. Spring: 1-8.
- Braun Blanquet J. 1964. Pflanzensoziologie Grundzüge der Vegetationskunde. 3. Aufl. Springer. New York.
- Dierssen K. 2001. Distribution, ecological amplitude and phytosociological characterization of European bryophytes. Band 56. Bryophytorum Bibliotheca. Stuttgart.
- Draper I. Lara F. Albertos B. Garilleti R. Mazimpaka V. 2003. The epiphytic bryoflora of the Jbel Bouhalla (Rif, Morocco), including a new variety of moss, Orthotrichum speciosum var. Brevisetum. Jornal of Bryology. 25: 271-280.
- Erata H. Özen Ö. Batan N. Özdemir T. 2017. Karadeniz Teknik Üniversitesi Kanuni Kampüsü Briyofit Florası. Anatolian Bryology. 3:1, 9-18.
- Ezer T. Akata I. Altuntaş D. 2021. The Mosses of Ankara University Beşevler 10. Yıl Campus Area (Ankara-Turkey). Anatolian Bryology. 7:1, 17-22.
- Frey W. Kürschner H. 1991. Crossidium laevipilum Ther. Et.Trab. (Pottiaceae, Musci), Ein Eigenstandıges, Morphologisch und Standortökologisch Deutlich Unterscheidbares Taxon Der Saharo-Arabischen Florenregion. Criptogamie Bryol. 12: 441-450.
- Hedenäs L. 1992. Flora of Maderian Pleurocarpous Mosses (Isobryales, Hypnobryales, Hookeriales) Band 44. Bryophytorum Bibliotheca. Stuttgart.
- Henderson D.M. 1961. Contribution to the Bryophyte Flora of Turkey: IV. Notes from Royal Botanic Garden Edinburgh. 23: 263-278.
- Hübschmann Von A. 1986. Prodromus der Moosgescllschaften Zentraluropas. Bryophytorum Bibliotheca, 32. Berlín.
- Kara R. Taşpınar H. 2022. Türkiye İçin Yeni Bir Epifitik Briyofit Birliği: Orthotrichetum pumili (Jäggli 1934) von Hübschmann 1986. Anatolian Bryology. 8:1, 50-56.
- Kovářová M. Pyszko P. Plášek, V. 2022. How Does the pH of Tree Bark Change with the Presence of the Epiphytic Bryophytes from the Family Orthotrichaceae in the Interaction with Trunk Inclination? Plants, 11, 63.
- Kricke R. 2002. Measuring bark pH. In: Monitoring with Lichens-Monitoring Lichens (ed. Nimis PL, Scheidegger C, Wolseley PA), pp. 333-336. Kluwer Academic, Dordrecht.
- Kürschner H. Frey W. 2020. Liverworts, mosses and hornworts of Southwest Asia (Marchantiophyta, Anthoceratophyta, Bryophyta). Nova Hedwigia. 149: 1-267.
- Lara F. Garilleti R. Goffinet B. Draper I. Medina R. Vigalondo B. Mazimpaka V. 2016. Lewinskya, a new genus to accommodate the phaneroporous and monoicous taxa of Orthotrichum (Bryophyta, Orthotrichaceae). Cryptogamie Bryologie. 37: 361-382.
- Lewinsky J. 1993. A synopsis of the genus Orthotrichum Hedw. (Musci, Orthotrichaceae). Bryobrothera. 2, 1-59.
- Mežaka A. Brūmelis G. Piterāns A. 2012. Tree and stand-scale factors affecting richness and composition of epiphytic bryophytes and lichens in deciduous woodland key habitats. Biodiversity Conservation. 21: 3221-3241.
- Onyshchenko V.A. Virchenko V.M. 2020. Epiphytic and epixylic bryophyte communities of Holosiivskyi National Nature Park. Ukrainian Botanical Journal. 77:1, 23-33.
- Özulukale S. 2010. Fırat Üniversitesi (Elazığ) Kampüs Alanındaki Yeraltı Suyu Kimyası ve Kalitesi. Fırat Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü. Elazığ.
- Plášek V. Sawicki J. Ochyra R. Szczecińska M. Kulik T. 2015. New taxonomical arrangement of the traditionally conceived genera Orthotrichum and Ulota (Orthotrichaceae, Bryophyta). Acta Mus. Siles. Sci. Natur. 64: 169-174.
- Smith A.J.E. 2004. The Moss Flora of Britain and Ireland. Cambridge Univ. Press. Cambridge.
- URL 1. Climate Data. 2021. Website: https://tr.climate-data.org/asya/tuerkiye/elaz%C4%B1g/elaz%C4%B1g-276/. [Erişim: 20 Ekim 2021].
- Weber HE. Moravec J. Theurillat JP. 2000. International Code of Phytosociological Nomenclature. Vegatation Scince. 3: 739-768.
- Zander R.H. 1993. Genera of The Pottiaceae: Mosses of Harsh Enviroments. Bullettin of the Buffalo Society of Naturel Sciences 32. Newyork.
Toplam 31 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Bitki Bilimi (Diğer) |
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 21 Haziran 2023 |
| Gönderilme Tarihi | 27 Nisan 2023 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 9 Sayı: 1 |
