BibTex RIS Kaynak Göster

-

Yıl 2014, Cilt: 1 Sayı: 1, 25 - 27, 22.02.2014

Nilüfer Kadıoğlu Havva Erdem Murat Oktay Ali Tekin Cem Şahiner Feyza Başar Ali Uzunlar Hasan Aydın Ebru Şener Anzel Bahadır

Öz

Renal cell carcinoma (RCC) is the most common malignancy of the adult urinary tract and accounts for approximately2% of all adult malignancies. The diagnosis of RCCs with papillary architecture can be diagnostically challenging forpathologists. Differential diagnoses are papillary RCC, clear cell RCC, clear cell papillary RCC, Xp11 translocationRCC. This case, RCCs with both papillary architecture and cells with clear cytoplasm is presented.

Anahtar Kelimeler

Renal cell carcinoma; type of papillary; type of clear cell.

Kaynakça

  • Eble JN, Sauter G, Epstein JI, Sesterhann IA. 2004 World Health Organization classification of tumors: Pathology and genetics of tumors of the urinary system and male genital organs. Lyon, France: IARC Press; 2004. Lopez-Beltran A, Scarpelli M, Montironi R, Kirkali Z. 2004 WHO classification of the renal tumors of the adults. Eur Urol. 2006; 49(5): 798-805. Tait L, Coleman P, Ahaghotu C. Papillary Renal Cell Carcinoma and Clear Cell Renal Cell Carcinoma Arising in a Single Kidney. BJU Int. 2012-060. DOI: 1002/BJUIw-2012-060. Tretiakova MS, Sahoo S, Takahashi M, Turkyilmaz M, Vogelzang NJ, Lin F, et al. Expression of alphamethylacyl-CoA racemase in papillary renal cell carcinoma. Am J Surg Pathol. 2004; 28(1): 69-76. Zhan M, Roma A, Magi-Galluzzi C. The usefulness of immunohistochemical markers in the differential diagnosis of renal neoplasms. Clin Lab Med. 2005; 25(2): 247-57. Avery AK, Beckstead J, Renshaw AA, Corless CL. Use of antibodies to RCC and CD10 in the differential diagnosis of renal neoplasms. Am J Surg Pathol. 2000; 24(2): 203-10. Langner C, Ratshek M, Rehak P, Schips L, Zigeuner R. Expression of MUC1 (EMA) and E-cadherin in renal cell carcinoma: a systematic immunohistochemical analysis of 188 cases. Mod Pathol. 2004; 17(2): 180-8. Osathanondh V, Potter EL. Development of human kidney as shown by microdissection. IV. Development of tubular portions of nephrons. Arch Pathol. 1966; 82(5): 391-402. Leroy X, Zini L, Leteure E, Zerimech F, Porchet N, Aubert JP, et al. Morphologic subtyping of papillary renal cell carcinoma: correlation with prognosis and differential expression of MUC1 between the two subtypes. Mod Pathol. 2002; 15(11): 1126-30. Aydin H, Chen L, Cheng L, Vaziri S, He H, Ganapathi R, et al. Clear cell tubulopapillary renal cell carcinoma: a study of 36 distinctive low-grade epithelial tumors of the kidney. Am J Surg Pathol. 2010; 34(11): 1608-21. Dijkhuizen T, van den Berg E, Wilbrink M, Weterman M, Geurts van Kessel A, Störkel S, et al. Distinct Xp2 breakpoints in two renal cell carcinomas exhibiting X; autosome translocations. Genes Chromosomes Cancer. 1995; 14(1): 43-50.

Tek Böbrekten Kaynaklanan Papiller ve Berrak Hücreli Karsinom: Olgu Sunumu

Yıl 2014, Cilt: 1 Sayı: 1, 25 - 27, 22.02.2014

Nilüfer Kadıoğlu Havva Erdem Murat Oktay Ali Tekin Cem Şahiner Feyza Başar Ali Uzunlar Hasan Aydın Ebru Şener Anzel Bahadır

Öz

Böbrek hücreli karsinom (BHK) erişkin üriner sistemin en sık görülen malign tümörüdür ve tüm erişkin malign tümörlerinin yaklaşık %2'sini oluşturur. Papiller yapıya sahip BHK tanısı patologlar için zor olabilir. Ayırıcı tanıda papiller BHK, berrak hücreli BHK, berrak hücreli papiller BHK ve Xp11 translokasyon BHK vardır. Bu olguda, papiller yapıya sahip BHK ve berrak sitoplazmalı hücreler içeren BHK sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Böbrek hücreli karsinom; berrak hücreli tip; papiller tip

Kaynakça

  • Eble JN, Sauter G, Epstein JI, Sesterhann IA. 2004 World Health Organization classification of tumors: Pathology and genetics of tumors of the urinary system and male genital organs. Lyon, France: IARC Press; 2004. Lopez-Beltran A, Scarpelli M, Montironi R, Kirkali Z. 2004 WHO classification of the renal tumors of the adults. Eur Urol. 2006; 49(5): 798-805. Tait L, Coleman P, Ahaghotu C. Papillary Renal Cell Carcinoma and Clear Cell Renal Cell Carcinoma Arising in a Single Kidney. BJU Int. 2012-060. DOI: 1002/BJUIw-2012-060. Tretiakova MS, Sahoo S, Takahashi M, Turkyilmaz M, Vogelzang NJ, Lin F, et al. Expression of alphamethylacyl-CoA racemase in papillary renal cell carcinoma. Am J Surg Pathol. 2004; 28(1): 69-76. Zhan M, Roma A, Magi-Galluzzi C. The usefulness of immunohistochemical markers in the differential diagnosis of renal neoplasms. Clin Lab Med. 2005; 25(2): 247-57. Avery AK, Beckstead J, Renshaw AA, Corless CL. Use of antibodies to RCC and CD10 in the differential diagnosis of renal neoplasms. Am J Surg Pathol. 2000; 24(2): 203-10. Langner C, Ratshek M, Rehak P, Schips L, Zigeuner R. Expression of MUC1 (EMA) and E-cadherin in renal cell carcinoma: a systematic immunohistochemical analysis of 188 cases. Mod Pathol. 2004; 17(2): 180-8. Osathanondh V, Potter EL. Development of human kidney as shown by microdissection. IV. Development of tubular portions of nephrons. Arch Pathol. 1966; 82(5): 391-402. Leroy X, Zini L, Leteure E, Zerimech F, Porchet N, Aubert JP, et al. Morphologic subtyping of papillary renal cell carcinoma: correlation with prognosis and differential expression of MUC1 between the two subtypes. Mod Pathol. 2002; 15(11): 1126-30. Aydin H, Chen L, Cheng L, Vaziri S, He H, Ganapathi R, et al. Clear cell tubulopapillary renal cell carcinoma: a study of 36 distinctive low-grade epithelial tumors of the kidney. Am J Surg Pathol. 2010; 34(11): 1608-21. Dijkhuizen T, van den Berg E, Wilbrink M, Weterman M, Geurts van Kessel A, Störkel S, et al. Distinct Xp2 breakpoints in two renal cell carcinomas exhibiting X; autosome translocations. Genes Chromosomes Cancer. 1995; 14(1): 43-50.
Toplam 1 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Olgu Sunumları
Yazarlar

Nilüfer Kadıoğlu Bu kişi benim

Havva Erdem

Murat Oktay Bu kişi benim

Ali Tekin Bu kişi benim

Cem Şahiner Bu kişi benim

Feyza Başar Bu kişi benim

Ali Uzunlar Bu kişi benim

Hasan Aydın Bu kişi benim

Ebru Şener Bu kişi benim

Anzel Bahadır Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 22 Şubat 2014
Gönderilme Tarihi 26 Kasım 2013
Yayımlandığı Sayı Yıl 2014 Cilt: 1 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Kadıoğlu, N., Erdem, H., Oktay, M., Tekin, A., vd. (2014). Tek Böbrekten Kaynaklanan Papiller ve Berrak Hücreli Karsinom: Olgu Sunumu. Düzce Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 1(1), 25-27.
AMA Kadıoğlu N, Erdem H, Oktay M, Tekin A, Şahiner C, Başar F, Uzunlar A, Aydın H, Şener E, Bahadır A. Tek Böbrekten Kaynaklanan Papiller ve Berrak Hücreli Karsinom: Olgu Sunumu. DÜ Sağlık Bil Enst Derg. Şubat 2014;1(1):25-27.
Chicago Kadıoğlu, Nilüfer, Havva Erdem, Murat Oktay, Ali Tekin, Cem Şahiner, Feyza Başar, Ali Uzunlar, Hasan Aydın, Ebru Şener, ve Anzel Bahadır. “Tek Böbrekten Kaynaklanan Papiller Ve Berrak Hücreli Karsinom: Olgu Sunumu”. Düzce Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi 1, sy. 1 (Şubat 2014): 25-27.
EndNote Kadıoğlu N, Erdem H, Oktay M, Tekin A, Şahiner C, Başar F, Uzunlar A, Aydın H, Şener E, Bahadır A (01 Şubat 2014) Tek Böbrekten Kaynaklanan Papiller ve Berrak Hücreli Karsinom: Olgu Sunumu. Düzce Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi 1 1 25–27.
IEEE N. Kadıoğlu, “Tek Böbrekten Kaynaklanan Papiller ve Berrak Hücreli Karsinom: Olgu Sunumu”, DÜ Sağlık Bil Enst Derg, c. 1, sy. 1, ss. 25–27, 2014.
ISNAD Kadıoğlu, Nilüfer vd. “Tek Böbrekten Kaynaklanan Papiller Ve Berrak Hücreli Karsinom: Olgu Sunumu”. Düzce Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi 1/1 (Şubat 2014), 25-27.
JAMA Kadıoğlu N, Erdem H, Oktay M, Tekin A, Şahiner C, Başar F, Uzunlar A, Aydın H, Şener E, Bahadır A. Tek Böbrekten Kaynaklanan Papiller ve Berrak Hücreli Karsinom: Olgu Sunumu. DÜ Sağlık Bil Enst Derg. 2014;1:25–27.
MLA Kadıoğlu, Nilüfer vd. “Tek Böbrekten Kaynaklanan Papiller Ve Berrak Hücreli Karsinom: Olgu Sunumu”. Düzce Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi, c. 1, sy. 1, 2014, ss. 25-27.
Vancouver Kadıoğlu N, Erdem H, Oktay M, Tekin A, Şahiner C, Başar F, Uzunlar A, Aydın H, Şener E, Bahadır A. Tek Böbrekten Kaynaklanan Papiller ve Berrak Hücreli Karsinom: Olgu Sunumu. DÜ Sağlık Bil Enst Derg. 2014;1(1):25-7.
 Kapak Resmi İndir


Creative Commons Lisansı
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.