Öz
Amaç: Acil servis hekimlerinin, tedavi edici
görevlerinin yanı sıra adli hekimlik görevleri de
bulunmaktadır. Bu çalışmada hekimler açısından çoğu
zaman sıkıntı ve endişeye neden olan adli raporların
düzenlenmesindeki hata ve eksikliklerin belirlenmesi,
mevcut genelge ve yasalar ile uluslararası standartlar
çerçevesinde değerlendirilmesi amaçlanmıştır.
Materyal ve Metod: Çalışmaya 23 ay süresince
üçüncü basamak Erişkin Acil Serviste Acil Tıp
Araştırma Görevlileri tarafından adli rapor
düzenlenen, adli raporuna ulaşılabilen 18 yaş üzeri
2478 olgu dâhil edildi. Rapolar Olguların kimlik
bilgileri, fizik bakı bulguları harici travmatik
lezyonların özellikleri, muayene tarihi ve saati,
raporun düzenlenme tarihi ve saati, muayene eden
doktorun adı ve imzası, teslim alan görevlinin adı ve
imzası, lezyonun yaşamsal tehlike oluşturup
oluşturmadığı ve basit tıbbi müdahale ile iyileşebilme
durumu ile solunum havasındaki alkol yoğunluğu
ölçüm sonucunun belirtilip belirtilmediği, adli
raporlarda uygunsuz olarak kullanılan kısaltmalar ve
okunabilirlik açısından değerlendirildi.
Bulgular: Raporların tümünde bir ya da daha fazla
eksiklik tespit edildi. En yüksek oranda saptanan
eksiklikler; hasta yaşı ve baba adı bilgileri idi
(sırasıyla % 83,5, % 82,2). Adli raporda bulunması
gereken fizik inceleme bulgularından, genel durum
(% 96,4) ve bilinç durumunun (% 95,1) raporlarda
yüksek oranlarda yer aldığı görülürken, Harici lezyon
tarif edilen toplam 1763 olgunun, 812’sinde (%46,1)
lezyonların ayrıntılı tanımlamasının yapılmadığı,
1718'inde (% 97,4) ise lezyonların vücut
diyagramında işaretlenmediği tespit edildi. Raporların
% 7,6' sında yaralanmanın hayati tehlikeye neden
olup olmadığı konusunda, % 8,9' unda basit tıbbi
müdahale ile giderilip giderilemeyeceği konusunda
görüş belirtilmediği tespit edildi.
Sonuç: Adli raporlardaki hata ve eksikliklerin
belirlenmesi bu konuya dikkat çekerek, hekimlerin
karşılaşabileceği "adli sorumluluğu ihmal" ve
"gerçeğe aykırı bilirkişilik" gibi suçlanmaların
önlenmesine katkı sağlayacaktır. Bu konuda
mezuniyet öncesi ve sonrası eğitim çalışmalarına daha
fazla önem verilmesi gerektiği düşüncesindeyiz
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- 1-Korkmaz T, Kahramansoy N, Erkol Z, Sarıçil F, Kılıç A. Acil Servise Başvuran Adli Olguların ve Düzenlenen Adli Raporların Değerlendirilmesi. Haseki Tip Bülteni 2012;50(1).
- 2-Turla A, Aydın B, Sataloğlu N. Acil serviste düzenlenen adli raporlardaki hata ve eksiklikler. Ulus Travma Acil Cerrahi Derg 2009;15(2):180-4.
- 3-Kök AN, Güraksın A, İnandı T, Çankaya H. Erzurum il sınırları içindeki sağlık ocaklarında görev yapan hekimlerin adli tıp ile ilgili bilgi düzeylerinin saptanması. Toplum ve Hekim Dergisi 1997;12(79):7-10.
- 4-Gürpınar S, Çakmakçı T, Özoran Y. Yargının işlemesinde doktorun rolü. 7. Ulusal Adli Tıp Günleri Poster Sunuları Kitabı. Antalya, Türkiye. 1993:59-62.
- 5-Canbaz S, Turla A, Aker S, Pekşen Y. Samsun merkez sağlık ocaklarında görev yapan hekimlerin çocuk istismarı ve ihmali konusunda bilgi ve tutumları. STED 2005;14:241-6.
- 6-Karagöz YM, Akman R, Demirçin S, Atılgan M. Adli tıp uzmanları dışında verilmiş adli raporların adli yargı üzerine etkileri. Adli Tıp Bülteni 2000;5(3):247-50.
- 7-Adli tabiplik hizmetlerinin yürütülmesinde uyulacak esaslar. Sağlık Bakanlığı-Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü. Genelge Tarihi: 22.09.2005, Sayı: B.10.0.TSH.013.003-13292.
- 8-Eroğlu SE, Toprak SN, Karataş AD, Onur Ö, Özpolat Ç, Salçın E, Denizbaşı A. Acil hekimleri için "geçici" adli raporların anlamı nedir? Kendini koruma? Önyargı? Alışkanlık? Tr J Emerg Med 2013;13(1):13-18.
- 9-Erkol Z, Fincancı ŞK. TCK 456. maddesinin adli ve tıbbi açıdan değerlendirilmesi. Gaziantep Tıp Fakültesi Dergisi 1991;2:111-20. 10-Tümer AR, Keten A, Karacaoğlu E. Adli olgu bildirimi ve adli raporlar Hacettepe Tıp Dergisi 2010; 41:128-34.
- 11-Tuğcu H, Yorulmaz C, Ceylan S, Baykal B, Celasun B, Koç S. The knowledge and ideas of the physicians who participate in emergency services about physician responsibility in emergency cases and forensic medicine problems. Gulhane Med J 2003;45(2):175-79.
- 12-Beyaztaş FY. Adli rapor konusunda hekim sorumluluğu. Anadolu Psikiyatri Derg 2000;1(4):231-34.
- 13-Çolak B, Etiler N, Biçer Ü. Adli tıp hizmetleri kim tarafından sunulmaktır / sunulmalıdır? Toplum ve Hekim Dergisi 2004;19:131-8.
- 14-Tümer AR, Hancı H. Adli raporlar ve cerrahi hekimleri. Ulusal Cerrahi Dergisi 2002;18:112-7.
- 15-Serinken M, Türkçüer İ, Acar K, Özen M. Acil servis hekimleri tarafından düzenlenen adli raporların eksiklik ve yanlışlıklar yönünden değerlendirilmesi. Ulus Travma Acil Cerrahi Derg 2011;17(1):23-8.
- 16-Çoltu MA, Durak D, Fedakar R. (2000) Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Servisi’nde düzenlenen adli rapor formlarının değerlendirilmesi. Adli TıpBülteni 2000;5(1):36-40.
- 17-Demirci Ş, Günaydın G, Doğan KH, Aynacı Y, Deniz İ. Adli rapor düzenlemede uygulamalı eğitimin önemi. Adli Tıp Dergisi 2007;21(1):10-4.
- 18-Tüzün B, Elmas İ, Akkay E. Adli rapor düzenleme zorunluluğuna hekimlerin yaklaşımı: Anket çalışması. Adli Tıp Bülteni 1998;3(1):27-31.
- 19-Seviner M, Kozacı N, Ay MO, Açıkalın A, Çökük A, Gülen M, et al. Analysis of judicialcases at emergencydepartment. Cukurova Med J 2013;38(2):250- 60.
- 20-Hancı H. Birinci basamak adli raporlarında yapılan hatalar. Türkiye Klinikleri Dergisi 2004;175:4-5.
Öz
Kaynakça
- 1-Korkmaz T, Kahramansoy N, Erkol Z, Sarıçil F, Kılıç A. Acil Servise Başvuran Adli Olguların ve Düzenlenen Adli Raporların Değerlendirilmesi. Haseki Tip Bülteni 2012;50(1).
- 2-Turla A, Aydın B, Sataloğlu N. Acil serviste düzenlenen adli raporlardaki hata ve eksiklikler. Ulus Travma Acil Cerrahi Derg 2009;15(2):180-4.
- 3-Kök AN, Güraksın A, İnandı T, Çankaya H. Erzurum il sınırları içindeki sağlık ocaklarında görev yapan hekimlerin adli tıp ile ilgili bilgi düzeylerinin saptanması. Toplum ve Hekim Dergisi 1997;12(79):7-10.
- 4-Gürpınar S, Çakmakçı T, Özoran Y. Yargının işlemesinde doktorun rolü. 7. Ulusal Adli Tıp Günleri Poster Sunuları Kitabı. Antalya, Türkiye. 1993:59-62.
- 5-Canbaz S, Turla A, Aker S, Pekşen Y. Samsun merkez sağlık ocaklarında görev yapan hekimlerin çocuk istismarı ve ihmali konusunda bilgi ve tutumları. STED 2005;14:241-6.
- 6-Karagöz YM, Akman R, Demirçin S, Atılgan M. Adli tıp uzmanları dışında verilmiş adli raporların adli yargı üzerine etkileri. Adli Tıp Bülteni 2000;5(3):247-50.
- 7-Adli tabiplik hizmetlerinin yürütülmesinde uyulacak esaslar. Sağlık Bakanlığı-Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü. Genelge Tarihi: 22.09.2005, Sayı: B.10.0.TSH.013.003-13292.
- 8-Eroğlu SE, Toprak SN, Karataş AD, Onur Ö, Özpolat Ç, Salçın E, Denizbaşı A. Acil hekimleri için "geçici" adli raporların anlamı nedir? Kendini koruma? Önyargı? Alışkanlık? Tr J Emerg Med 2013;13(1):13-18.
- 9-Erkol Z, Fincancı ŞK. TCK 456. maddesinin adli ve tıbbi açıdan değerlendirilmesi. Gaziantep Tıp Fakültesi Dergisi 1991;2:111-20. 10-Tümer AR, Keten A, Karacaoğlu E. Adli olgu bildirimi ve adli raporlar Hacettepe Tıp Dergisi 2010; 41:128-34.
- 11-Tuğcu H, Yorulmaz C, Ceylan S, Baykal B, Celasun B, Koç S. The knowledge and ideas of the physicians who participate in emergency services about physician responsibility in emergency cases and forensic medicine problems. Gulhane Med J 2003;45(2):175-79.
- 12-Beyaztaş FY. Adli rapor konusunda hekim sorumluluğu. Anadolu Psikiyatri Derg 2000;1(4):231-34.
- 13-Çolak B, Etiler N, Biçer Ü. Adli tıp hizmetleri kim tarafından sunulmaktır / sunulmalıdır? Toplum ve Hekim Dergisi 2004;19:131-8.
- 14-Tümer AR, Hancı H. Adli raporlar ve cerrahi hekimleri. Ulusal Cerrahi Dergisi 2002;18:112-7.
- 15-Serinken M, Türkçüer İ, Acar K, Özen M. Acil servis hekimleri tarafından düzenlenen adli raporların eksiklik ve yanlışlıklar yönünden değerlendirilmesi. Ulus Travma Acil Cerrahi Derg 2011;17(1):23-8.
- 16-Çoltu MA, Durak D, Fedakar R. (2000) Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Servisi’nde düzenlenen adli rapor formlarının değerlendirilmesi. Adli TıpBülteni 2000;5(1):36-40.
- 17-Demirci Ş, Günaydın G, Doğan KH, Aynacı Y, Deniz İ. Adli rapor düzenlemede uygulamalı eğitimin önemi. Adli Tıp Dergisi 2007;21(1):10-4.
- 18-Tüzün B, Elmas İ, Akkay E. Adli rapor düzenleme zorunluluğuna hekimlerin yaklaşımı: Anket çalışması. Adli Tıp Bülteni 1998;3(1):27-31.
- 19-Seviner M, Kozacı N, Ay MO, Açıkalın A, Çökük A, Gülen M, et al. Analysis of judicialcases at emergencydepartment. Cukurova Med J 2013;38(2):250- 60.
- 20-Hancı H. Birinci basamak adli raporlarında yapılan hatalar. Türkiye Klinikleri Dergisi 2004;175:4-5.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 28 Aralık 2017 |
| Gönderilme Tarihi | 18 Şubat 2016 |
| Kabul Tarihi | 22 Kasım 2017 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 14 Sayı: 3 |
Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi / Journal of Harran University Medical Faculty