Araştırma Makalesi
FİZİKSEL AKTİVİTEYE KATILIM MOTİVASYONU ile DİJİTAL OYUN OYNAMA MOTİVASYONU ARASINDAKİ İLİŞKİNİN İNCELENMESİ
Öz
Son
yıllarda internet ve teknolojik aletlerin gelişmesi ile dijital oyunlara olan
ilginin artması, fiziksel aktiviteye katılımın azalması sorunu yaşanmaktadır.
Bu bağlamda mevcut araştırma, lise öğrencilerinin fiziksel aktiviteye katılım
motivasyonu ile dijital oyun oynama motivasyonunun belirlenmesi amacıyla
yapılmıştır. Araştırmada betimsel araştırma modellerinden tarama deseni
kullanılmıştır. Araştırmaya 2018-2019 eğitim öğretim yılı güz döneminde
Ankara-Etimesgut’taki Ufuk Arslan Anadolu Lisesi’nde 9., 10., 11. ve 12.
sınıfta eğitimine devam eden 305 öğrenci
katılmıştır. Araştırmada Tekkurşun Demir, Hazar (2018) tarafından geliştirilen
“Dijital Oyun Oynama Motivasyonu Ölçeği (DOOYMÖ)” ile Tekkurşun Demir ve
Cicioğlu (2018) tarafından geliştirilen “Fiziksel Aktiviteye Katılım
Motivasyonu Ölçeği (FAKMÖ)” kullanılmıştır. Verilerin analizinde, aritmetik
ortalama (, standart sapma (ss), yüzde, frenkans,
Pearson Moment Korelasyon testi, t testi ve tek yönlü varyans analizi (ANOVA),
Post-Hoc test istatistiklerinden (Tukey HSD) yararlanılmıştır. Araştırmada
FAKMÖ toplam punaı ile DOOYMÖ arasında negatif yönde orta düzeyde anlamlı
ilişki saptanırken, yaş değişkenine göre farklılık saptanmamıştır. Cinsiyete
göre başarı ve canlanma ile merak ve sosyal kabul alt boyutlarında erkekler
lehine anlamlılık saptanmıştır. Sınıf düzeyine göre merak ve sosyal kabul, oyun
isteğinde belirsizlik ve FAKMÖ puanlarının istatistiksel olarak anlamlı bir
farklılık bulunmuştur. Katılımcıların günlük dijital oyun oynama süresine ve
fiziksel aktiviteye katılım süresine göre anlamlılık saptanmıştır. Araştırmada,
lise öğrencilerinin fiziksel aktiviteye
katılım motivasyonlarının yüksek düzeyde olduğu, fiziksel aktiviteye katılım
motivasyonları arttıkça bireylerin dijital oyun oynamaya yönelik dijital oyun
oynama arzusu, dijital oyun vasıtasıyla eğlenme güdüsünün azaldığı sonucuna
ulaşılmıştır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Altıntaş, A., & Koruç, P. B. (2014). Determining participation motivation of young athletes with regard to gender and sport type. International Journal of Science Culture and Sport (IntJSCS), 2(5), 61-67.Arslan, Y., & Altay, F. (2009). İlköğretim Okul Takımlarındaki Erkek Öğrencilerin Spora Katılım Güdülerinin Incelenmesi. Cbü Beden Eğitimi Ve Spor Bilimleri Dergisi, 4(2).Batoulia, S.A.H. ve Saba V. (2017). At least eighty percent of brain grey matter is modifiable by physical activity: A review study. Behavioural Brain Research, Vol:332, 204–217.Barroso, C.S., McCullum-Gomez, C., Hoelscher, D.M., Kelder, S.H., & Murray, N.C. (2005). Self-Reported Barriers to Quality Physical Education by Physical Education Specialists in Texas. J Sch Health ; 75(8),313-319.Bek, N. (2008). Fiziksel Aktivite ve Sağlığımız, Fiziksel Aktivite Bilgi Serisi, Ankara.Büyüköztürk, Ş. (2014). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem AkademiÇakır H. (2013). Bilgisayar Oyunlarına İlişkin Ailelerin Görüşleri ve Öğrenci Üzerindeki Etkilerinin Belirlenmesi, Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9 (2), 138-150.Çetin, E. (2013). Tanımlar ve temel kavramlar, Eğitsel dijital oyunlar. Ocak, M.A. (Ed.), Ankara: Pegem Akademi. Deci, E. L. & Ryan, R. M. (1985). Intrinsic Motivation and Selfdetermination in Human Behavior. New York: Plenum Press.Deci, E. L., Koestner, R. & Ryan, R. M. (2001). Extrinsic Rewards and Intrinsic Motivation in Education: Reconsidered Once Again. Review of Educational Research, 71, 1–27.Ekmekçi, R., Arslan, Y., Ekmekçi, A., & Ağbuğa, B. (2010). Üniversite öğrencilerinin spora bakış açılarının ve spora katılım güdülerinin belirlenmesi. E-Journal of New World Sciences Academy Sports Sciences, 5(2), 104-114.Eskiler, E., Küçükibiş, F., & Gülle, M. (2016). Orta Dönem Çocuk Ergenlerde Fiziksel Aktiviteye Yönelik Tutumların Sosyal Pazarlama Bağlamında Değerlendirilmesi, ERPA, Inernational Congresses on Education, 716-722.Erdem, M. (2008). Amerikan futbolu sporcularında sporda güdülenme ölçeğinin geliştirilmesi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.Freedman, D.S., Mei, Z., Srinivasan, S.R., Berenson, G.S., & Dieta, W.H. (2007). Cardiovascular risk factors and excess adiposity among overweight children and adolescents: The Bogalusa heart study. Journal of Pediatrics, 150 , 12-17.Gill, D. L., Gross, J. B., & Huddleston, S. (1983). Participation motivation in youth sports. International Journal of Sport Psychology , 14, 1-14.Guay, F., Ratelle, C.F., Roy, A. & Litalien, D. (2010). Academic Self-Concept, Autonomous Academic Motivation, and Academic Achievement: Mediating and Additive Effects. Learning and Individual Differences, 20(6), 644-653.Hazar, Z., Tekkurşun Demir, G.,Namlı, S., & Türkeli, A. (2017). Ortaokul Öğrencilerinin Dijital Oyun Bağımlılığı ve Fiziksel Aktivite Düzeyleri Arasındaki İlşkinin İncelenmesi. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 11(3), 320-332.Hazar, Z. (2019). An Analysis of the Relationship between Digital Game Playing Motivation and Digital Game Addiction among Children. Asian Journal of Education and Training, 5(1), 31-38.Hills, A.P., King, N.A., & Byrne, N.M. (Eds.). (2007). Children, obesity and exercise: prevention, treatment and management of childhood and adolescent obesity. Routledge.Horzum, M. B., Ayas, T. & Çakırbalta, Ö. (2008). Çocuklar içinbilgisayar oyun bağımlılığı ölçeği. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(30), 76-88. [In Turkish]Hoy, W. K., & Miskel, C. G. (2010). Educational administration (Çeviri editörü: S. Turan, 7. baskıdan çeviri). Ankara: Nobel.Karasar, N. (2014). Bilimsel Araştırma Yöntemleri: Kavramlar, Teknikler ve İlkeler (27. Baskı). Ankara: Nobel Yayınevi.Kırcaburun, K., Kokkinos, C. M., Demetrovics, Z., Király, O., Griffiths, M. D., & Çolak, T. S. (2018). Problematic Online Behaviors among Adolescents and Emerging Adults: Associations between Cyberbullying Perpetration, Problematic Social Media Use, and Psychosocial Factors. International Journal of Mental Health and Addiction, 1-18.Kudaş, S., Ülkar, B., Erdogan, A., & Çırçı, E. (2005). Ankara İli 11-12 Yaş Grubu Çocukların Fiziksel Aktivite ve Bazı Beslenme Alışkanlıkları. Spor Bilimleri Dergisi Hacettepe J. 16 (1), 19-29. Oyar, B. Z., Aşçı, F. H., Çelebi, M. & Mülazımoğlu, Ö. (2001). Spora katılım güdüsü ölçegi’nin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Hacettepe Spor Bilimleri Dergisi, 12(2), 21-32.Polat, E., &Yalçın, H. B.(2014). Spor Seyircileri İçin Dışsal Güdü Ölçeği ve Spor Seyircileri İçin İçsel Güdü Ölçeği Geçerlik ve Güvenilirlik Çalışması. International Journal Of Human Sciences, 11(1), 105-127. Doi: 10.14687/İjhs.V11i1.2693Postman, N. (1995). Çocukluğun Yokoluşu, (çev. Kemal İnal) İmge Kitabevi, İstanbulReeve, J.M.(2004). Understanding motivation and emotion. USA:Jhon Willey & SonsRickel, K., Park, R.S., & Morales, J. (2012). Multiple groups confirmatory factor analysis of the motivational factors influencing individuals’ decisions about participating in intramural sports. Sport Management International Journal , 8 (2), 69-79.Rideout, V., Foehr, U., & Roberts, D. (2010). Generation M2: Media in the lives of 8 to 18-year-olds. Kaiser Family Foundation Study. http://www.kff.org/entmedia/8010.cfmSit, C., & Lindner, K. (2007). Achievement goal profiles, perceived ability and participation motivation for sport and physical activity. International Journal of Sport Psychology , 38(3), 283-303. Şirin, F., E., Çağlayan, S., H., Çetin, Ç., M., & İnce, A. (2008). Spor Yapan Lise Öğrencilerinin Spora Katılım Motivasyonlarına Etki Eden Faktörlerin Belirlenmesi, Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 2(2), 98-110.Şimşek, K. Y. (2010). Türk ekstrem sporcularının spora katılım güdüleri üzerine nitel bir araştırma. CBÜ Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 5(3), 107-118.Tekkurşun Demir, G., & Hazar, Z. (2018). Dijital Oyun Oynama Motivasyonu Ölçeği (DOOMÖ): Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması1. Journal Of Physical Education & Sports Science/Beden Egitimi Ve Spor Bilimleri Dergisi, 12(2).Tekkurşun Demir, G., & Cicioğlu, H. İ. (2018). Fiziksel Aktiviteye Katılım Motivasyonu Ölçeği (FAKMÖ): Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Journal of Human Sciences, 15(4), 2479-2492.Tekkurşun Demir & Mutlu Bozkurt, (2019). Dijital Oyun Oynama Tutumu Ölçeği (DOOTÖ): Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması, Sportif Bakış: Spor ve Eğitim Bilimleri Dergisi.Tekkurşun Demir, G., İlhan, L. E., Esentürk., O. & Kan, A. (2018). Engelli bireylerde spora katılım motivasyonu ölçeği (eskmö): geçerlik ve güvenirlik çalışması, Spormetre, 16 (1), 91-102: 091-102 Doı: 10.1501/Sporm_0000000347.
Toplam 1 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Spor Hekimliği |
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Eylül 2019 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 17 Sayı: 3 |
