Öz
Bu
çalışmanın amacı; üniversite öğrencilerinin fiziksel aktivite yapma durumlarına
göre zaman yönetimi ve fiziksel aktivite yapan üniversite öğrencilerinin
cinsiyete göre zaman yönetim becerilerinin araştırılmasıdır. Bu araştırmanın örneklem grubu 188’i kadın, 193‘ü
erkek olmak
üzere toplamda 381 öğrenciden oluşmaktadır. Araştırmaya katılan bireylere,
araştırmacı tarafından hazırlanan “Genel Bilgi Formu” ve Britton ve Tesser
(1991) tarafından geliştirilen ve Türkçe geçerlilik ve güvenilirliği Alay ve
Koçak (2002) tarafından yapılan Zaman yönetimi envanteri uygulanmıştır. Verilerin
analizinde, tanımlayıcı istatistikler ve T testi kullanılmıştır. Çalışma sonucunda,
üniversite öğrencilerin zaman yönetimi envanterinin zaman planlama [t(379)=7.23,
p<.05], zaman tutumları [t(379)=7.23, p<.05] ve zaman harcattırıcılar alt
ölçeklerinde [t(379)=2.20, p<.05] ve toplam puanında [t (379)=8.07,
p<.05], fiziksel aktivite yapan öğrenciler lehine anlamlı bir fark olduğu
tespit edilmiştir. Fiziksel aktive yapan üniversite öğrencilerinin zaman
planlaması [T(192)=1.80, p>.05], zaman tutumu [T(192)=0.43, p>.05], zaman
harcattırıcılar alt ölçeklerinde [T(192)= -0.65, p>.05] ve toplam puanlarında
[T(192)=1.33, p>.05] cinsiyete göre anlamlı bir fark olmadığı
belirlenmiştir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Aksoy, E. (2011). Üniversite öğrencileri ve çalışanların boş zaman etkinlikleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 3(4), 10-23.
- Akatay, A. (2001). Örgütlerde zaman yönetimi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya, 299.
- Alay, S., Koçak, S. (2003). Üniversite öğrencilerinin zaman yönetimleri ile akademik başarıları arasındaki ilişki. Eğitim Yönetimi Dergisi, 35, 326-335.
- Andıç, H. (2009). Üniversite öğrencilerinin zaman yönetimi becerileri ile akademik başarıları arasındaki ilişki. Yüksek Lisans Tezi. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, AfyonKarahisar, 77.
- Balcı, A. (1991). Zaman yönetimi. A. U. Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 23(1), 95-102.
- Caz Ç., Aydoğdu, V., Tunçkol, H.M., Öncü, E. (2015). Zaman yönetimi becerisi ve stres ilişkisi: Beden eğitimi ve spor yüksekokulu öğrencileri örneği. Türk Dünyası Kırgız-Türk Sosyal Bilimler Enstitüsü, Celalabat, 50, 278-287.
- Demir, H. (2003). Zaman yönetimi ve gençlik spor il müdürlüklerinde görev yapan yöneticiler üzerine bir araştırma. Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı, Ankara, 120.
- Dikmetaş, E., Erdem, R., Pirinçci, E. (2004). Üniversite öğrencilerinin zaman yönetimi davranışları ve bu davranışların akademik başarı ile ilişkisi. Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(14), 166-177.
- Dinçay, H. (2010). Seçilmiş üniversite öğrencilerinin zaman yönetimi becerileri ve fiziksel aktivite düzeyleri arasındaki ilişki. ODTÜ Beden Eğitimi ve Spor Bölümü, Ankara, 68.
- Erdem, R., Kocabaş, İ. (2003). Yönetici adayı öğretmenlerin kişisel zaman yönetimi davranışları. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13(2), 203-210.
- Erdul, G. (2005). Üniversite öğrencilerinin zaman yönetimi becerileri ile kaygı düzeyleri arasındaki İlişki. Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa.
- Fidan, F., Latif, H., Uçkun, G. (2005). Üniversite öğrencileri ne yapıyor? Zaman değerlendirme mi zaman geçirme mi? Kocaeli Üniversitesi 20(233), 114-121.
- Gözel, E., Halat, E. (2010). İlköğretim okulu öğretmenleri ve zaman yönetimi. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6, 73-89.
- Güçlü, N. (2001). Zaman yönetimi. Eğitim Yönetimi Dergisi, 25, 87-100.
- İşcan, S. (2008). Pamukkale üniversitesi öğrencilerinin zaman yönetimi becerilerinin akademik başarıları üzerindeki etkisi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Bilimleri, Denizli.
- Koch, R. (1998). The 80/20 principle: the secret of achieving more with less. Bantam Doubleday Dell Publishing Group, New York.
- Küçüktop, C. (2018). Spor yapan üniversite öğrencilerinin zaman yönetimi, yüksek lisans tezi. Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enst,tüsü, Konya.
- Macan, T. M., Shahani C., Dipboye R.L., Phillips, A.P. (1990). College students time management: correlations with academic performance and stress. Journal of Educational Psychology, 82, 760-768.
- Mackenzie, A. (1990). The time trap. McGraw-HiII, New York.
- Mülazımoğlu, Ö., Gökçe, H., Sugötüren, M. (2011). Spor bilimleri ve teknolojisi yüksekokulu öğrencilerinin zaman yönetimi davranışları. Spormetre Dergisi, 9(3) 91-96.
- Özer, N., Demirtaş, H. (2007). Öğretmen adaylarının zaman yönetimi becerileri ile akademik başarısı arasındaki ilişki. Eğitimde Politika Analizleri ve Stratejik Araştırmalar Dergisi, 2(1).
- Özsoy, D. (2016). Edirne İl merkezindeki, spor organizasyonlarında görev yapan bireylerin zaman yönetimi tutum ve becerilerinin incelenmesi. Trakya Üniversitesi Sosyal bilimler Enstitüsü, Rekreasyon yönetimi anabilim dalı, Edirne.
- Ragheb, M.G., (2006). Interrelationships among leasure participation, leasure satisfaction and leasure attitutes. Journal of Leisure Research, U.S.A.
- Sabuncuoğlu, Z., Tüz, M. (1998). Örgütsel psikoloji, alfa yayınları. Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa.
- Smith, Patricia C., Kendall, L.M., Hulin, C.L. (1998). Measurment of satiscaction in workand retirement chicago. McNaily Handbook of Indisrtiral and Organization Psychology.
- Smith, J. (1998). Daha iyi nasıl zaman yönetimi. Timaş Yayınları, İstanbul.
- Yazıcıoğlu, Y., Erdoğan, S. (2004). Spss uygulamalı bilimsel araştırma yöntemleri. Detay Yayıncılık, Ankara.
- Yurdagül, S. (2016). Aktif spor yapan bireylerde zaman yönetimi: demografik farklılıkları. Fırat Üniversitesi, Beden Eğitimi ve spor anabilim dalı, Elazığ.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Spor Hekimliği |
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Eylül 2019 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 17 Sayı: 3 |
