Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

CONSERVATION STATUS OF THREE RARE AND ENDEMIC SPECIES FROM TURKEY (Kalidium wagenitzii, Muscari adilii & Verbascum gypsicola)

Yıl 2020, Cilt: 21 Sayı: 2, 151 - 157, 15.10.2020

Ali Murat Keser Gül Ayyıldız Merve Yıldırım Ahmet Emre Yaprak Gül Nilhan Tuğ

https://doi.org/10.23902/trkjnat.751851
Cited By: 1

Öz

In this study, we aimed to determine the population size and distribution areas and to re-evaluate IUCN threat categories of Kalidium wagenitzii (Aellen) Freitag & G. Kadereit, Muscari adilii M.B. Güner & H. Duman and Verbascum gypsicola Vural & Aydoğdu, which are endemics of the Central Anatolia region of Turkey. The three species have limited distribution areas and high risk of extinction as a result of human impact. The perennial halophytic species K. wagenitzii was found in 5 localities around Salt Lake (Tuz Gölü) and a total number of 6458 mature individuals were determined. The area of occupancy of the species is 36 km2 and the extent of occurrence is 213 km2. Uncontrolled use of water resources for agricultural purposes is a serious threat factor for the species. Kalidium wagenitzii is listed in EN category according to the IUCN Red List criteria. Muscari adilii prefers marly soils and its habitat type is formed by secondary succession after the destruction of Pinus nigra and oak forests. It is known from 3 localities around Nallıhan-Beypazarı with a population size of 6144 mature individuals. The area of occupancy and the extent of occurrence of the species is 12 km2 and 28 km2, respectively. The pressures on the species are road construction and increase of farmland, afforestation and factory establishment. According to the IUCN Red List criteria, the species is listed in CR category. Verbascum gypsicola is distributed on marly soils. It is known from 3 localities around Nallıhan–Beypazarı and one locality in Sivrihisar-Eskişehir with 2755 mature individuals in total. The area of occupancy of the species is 16 km2 and the extent of occurrence is 269 km2. Overgrazing and expansion of agricultural land, together with factory establishment are the major threats for this species, which is listed as EN in IUCN Red List. 

Anahtar Kelimeler

Central Anatolia Endemic IUCN Steppe Threat factors

Destekleyen Kurum

Ankara University Research Fund

Proje Numarası

18L0430016

Teşekkür

Ankara University Research Fund, Republic of Turkey Ministry of Agriculture and Forestry, General Directorate of Nature Conservation and National Parks and Prof. Dr. Mecit VURAL are kindly acknowledged.

Kaynakça

  • 1. Arslan, V. & Göçmez, G. 2007. Tuzgölü havzasında yeraltı suyunun yok oluşu (Eşmekaya-Sultan Hanı örneği), Selçuk Üniversitesi Mühendislik-Mimmarlık Fakültesi Dergisi, 23(1-2), 15-164.
  • 2. Aslım, G., Yiğit, A., İzmirli, S. & Yaşar, A. 2012. Hayvan koruma kavramı ve biyoetik çerçevesinde yaban hayatı koruma ve yaban hayatı geliştirme sahaları, Kafkas Üniversitesi Veterinerlik Fakültesi Dergisi, 18 (4): 657-662. DOI:10.9775/kvfd.2012.6217
  • 3. Bachman, S., Moat, J., Hill, A.W., De la Torre, J. & Scott, B. 2011. Supporting Red List threat assessments with GeoCAT: Geospatial conservation assessment tool. ZooKeys, 150: 117-126. DOI: 10.3897/zookeys.150.2109
  • 4. Bernardos, S., Amado, A. & Amich, F. 2006. The narrow endemic Scrophularia valdesii Ortega-Olivencia and Devesa (Scrophulariaceae) in the Iberian Peninsula: an evaluation of its conservation status. Biodiversity and Conservation 15: 4027-4043.
  • 5. Breggin, L.K., George, S.M. & Pencak,‏ E.H. 2003. Planning for Biodiversity: Authorities in State Land Use Laws. Environmental Law Institute & Defenders of Wildlife. Washington D.C. 113 pp.
  • 6. Collar, N.J. 1993. Red data books, action plans, and the need for site-specific synthesis. Species 21 and 22: 132-133.
  • 7. Collar, N.J. 1996. The reasons for red data books. Oryx, 30:121-130.
  • 8. Davis, P.H., 1967. Flora of Turkey and the East Aegean Islands, vol. 2. Edinburgh University Press, Edinburgh.
  • 9. Dokuzoğlu, M. 1990. Plant Genetic Resource. Biological Existences of Turkey. Foundation of Turkey Environmental Problems, Ankara, 235 pp.
  • 10. Eker, İ., Vural, M. & Arslan, S. 2015. Ankara ili’nin damarlı bitki çeşitliliği ve korumada öncelikli taksonları. Bağ Bahçe Bilim Dergisi. 2(3): 57-114.
  • 11. Ekim T., Koyuncu M., Vural M., Duman H., Aytaç Z. & Adıgüzel N. 2000. Türkiye Bitkileri Kırmızı Kitabı. 100. Yıl Üniversitesi ve Türkiye Tabiatını Koruma Derneği, Ankara.
  • 12. García, M.B. 2008. Life history and population size variability in a relict plant: Different routes towards long-term persistence. Diversity and Distributions, 14: 106-113.
  • 13. GeoCAT, Geospatial Conservation Assessment Tool. 2019. http://geocat.kew.org/editor (Data accessed: 20.06.2020).
  • 14. Global Biodiversity Outlook-3. 2010. Secretariat of the convention on biological diversity. http://www.cbd.int/doc/publications/gbo/gbo3-final-en.pdf (Data accessed: 20.06.2020).
  • 15. Güner, B. & Duman, H. 1999. A new species of Muscari Mill. (Liliaceae) from Central Anotolia. Karaca Arboretum Magazine, 5: 59-66. 16. Işık, K. 2011. Rare and endemic species: why are they prone to extinction? Turkish Journal of Botany, 35: 411-417.
  • 17. IUCN. 2012. “IUCN Red List Categories and Criteria: Version 3.1. Second edition”, Gland, Switzerland and Cambridge, UK: IUCN, http://s3.amazonaws.com/iucnredlist-newcms/staging/public/attachments/3097/redlist_cats_crit_en.pdf (Date accessed: 15.06.2020).
  • 18. IUCN Standards and Petitions Committee. 2019. Guidelines for using the IUCN Red List categories and criteria. Version 14. Available from: http://www.iucnredlist.org/ documents/RedListGuidelines.pdf
  • 19. Lamoreux, J., Akçakaya, R., Bennun, L., Collar, N.J., Boitani, L., Brackett, D., Brautigam, A., Brooks, T.M, da Fonseca, G.A.B., Russell, A., Mittermeier, R.A., Rylands, A.B., Gardenfors, U., Hilton-Taylor, C., Mace, G., Stein, B.A. & Stuart S. 2003. Value of the IUCN Red List. Trends in Ecology & Evolution, 18: 214-215.
  • 20. Mergen, O. & Karacaoglu, C. 2015. Tuz Lake special environment protection area, Central Anatolia, Turkey: The EUNIS habitat classification and habitat change detection between 1987 and 2007, Ekoloji 24, 95: 1-9.
  • 21. Orhan, O., Yalvaç, S. & Ekercin, S. 2017. Investigation of climate change impact on Salt Lake by statistical methods, International Journal of Environment and Geoinformatics, 4(1) 54-62.
  • 22. Öztürk, D., Sezer, O., Koyuncu, O. & Ocak, A. 2018. Flora of gypsiferous and marl soils in Eskisehir (Turkey), Biological Diversity and Conservation, 11/2: 137-15.
  • 23. Rodrigues, A.S.L., Pilgrim, J.D., Lamoreux, J.L., Hoffmann, M. & Brooks T.M. 2006. The value of the Red List for conservation. Trends in Ecology & Evolution, 21:71-76.
  • 24. Sekmen, A.H., Özdemir, F. & Türkan, İ. 2004. Effects of salinity, light, and temperature on seed germination in Turkish endangered halophyte, Kalidiopsis wagenitzii (Chenopodiaceae), Israel Journal of Plant Scienses, 52, 21-30.
  • 25. Vischi, N., Natale, E. & Villamil, C. 2004. Six endemic plant species from central Argentina: An evaluation of their conservation status. Biodiversity and Conservation, 13: 997-1008.
  • 26. Vural, M. & Aydoğdu, M. 1993. A new species from central Anatolia Verbascum gypsicola (Scrophulariaceae). Karaca Arboretum Magazine, 2(2): 75-78.
  • 27. Vural, M. 2009. Türkiye’nin tehdit altındaki bitkileri, Bağbahçe, Çevre Bahçe Çiçek Dergisi, 23: 12-14.

Yıl 2020, Cilt: 21 Sayı: 2, 151 - 157, 15.10.2020

Ali Murat Keser Gül Ayyıldız Merve Yıldırım Ahmet Emre Yaprak Gül Nilhan Tuğ

https://doi.org/10.23902/trkjnat.751851
Cited By: 1

Öz

Bu çalışma ile Türkiye’nin İç Anadolu bölgesi için endemik olan K. wagenitzii (Aellen) Freitag & G. Kadereit, M. adilii M. B. Güner & H. Duman ve V. gypsicola Vural & Aydoğdu türlerinin popülasyon yapıları ve yayılış alanlarının belirlenmesi ve bunların sonucunda IUCN tehlike kategorilerinin tekrardan değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Bu türlerin seçilmesinin nedeni sahip oldukları sınırlı yayılış alanları ile insan faktörü sonucu yüksek oranda yok olma riski taşımalarıdır. Çok yıllık halofitik K. wagenitzii türünün Tuz Gölü çevresinde 5 lokalitede yayılışı belirlenmiş ve toplam olgun birey sayısı 6458 olarak belirlenmiştir. Yaşam alanları toplamı 36 km2 olmasına karşın yayılış alanı 213 km2 dir. Tarım amaçlı kontrolsüz su kaynaklarının kullanılması önemli bir tehdit faktörüdür. K. wagenitzii türünün tehdit kategorisi IUCN Kırmızı Liste kriterlerine göre EN olarak değerlendirilmiştir. M. adilii marnlı toprakları tercih etmekte ve habitat tipi P. nigra ve meşe ormanlarının yıkımı sonucu oluşan steplerdir. Nallıhan-Beypazarı çevresinde 3 lokaliteden bilinmekte ve olgun birey sayısı 6144 olarak belirlenmiştir. Yaşam alanları toplamı ve yayılış alanı sırasıyla 12 km2 ve 28 km2 dir. Tür üzerindeki baskılar yol inşası ve tarım alanlarının büyümesi, ağaçlandırma çalışmaları ve fabrika kurulumu olup CR kategorisinde değerlendirilmiştir. V. gypsicola marnlı topraklarda yayılmaktadır. Beypazarı-Nallıhan çevresinden 3 lokalite ve Sivirihisar-Eskişehir’de bir lokalite yayılışı bulunmaktadır. Olgun birey sayısı 2755 olarak belirlenmiştir. Yaşam alanları toplamı 16 km2 ve yayılış alanı 269 km2 dir. Aşırı otlatma ve tarım alanlarının büyümesi ile birlikte fabrika kurulumu tür üzerindeki baskılar olup EN olarak değerlendirilmiştir.

Proje Numarası

18L0430016

Kaynakça

  • 1. Arslan, V. & Göçmez, G. 2007. Tuzgölü havzasında yeraltı suyunun yok oluşu (Eşmekaya-Sultan Hanı örneği), Selçuk Üniversitesi Mühendislik-Mimmarlık Fakültesi Dergisi, 23(1-2), 15-164.
  • 2. Aslım, G., Yiğit, A., İzmirli, S. & Yaşar, A. 2012. Hayvan koruma kavramı ve biyoetik çerçevesinde yaban hayatı koruma ve yaban hayatı geliştirme sahaları, Kafkas Üniversitesi Veterinerlik Fakültesi Dergisi, 18 (4): 657-662. DOI:10.9775/kvfd.2012.6217
  • 3. Bachman, S., Moat, J., Hill, A.W., De la Torre, J. & Scott, B. 2011. Supporting Red List threat assessments with GeoCAT: Geospatial conservation assessment tool. ZooKeys, 150: 117-126. DOI: 10.3897/zookeys.150.2109
  • 4. Bernardos, S., Amado, A. & Amich, F. 2006. The narrow endemic Scrophularia valdesii Ortega-Olivencia and Devesa (Scrophulariaceae) in the Iberian Peninsula: an evaluation of its conservation status. Biodiversity and Conservation 15: 4027-4043.
  • 5. Breggin, L.K., George, S.M. & Pencak,‏ E.H. 2003. Planning for Biodiversity: Authorities in State Land Use Laws. Environmental Law Institute & Defenders of Wildlife. Washington D.C. 113 pp.
  • 6. Collar, N.J. 1993. Red data books, action plans, and the need for site-specific synthesis. Species 21 and 22: 132-133.
  • 7. Collar, N.J. 1996. The reasons for red data books. Oryx, 30:121-130.
  • 8. Davis, P.H., 1967. Flora of Turkey and the East Aegean Islands, vol. 2. Edinburgh University Press, Edinburgh.
  • 9. Dokuzoğlu, M. 1990. Plant Genetic Resource. Biological Existences of Turkey. Foundation of Turkey Environmental Problems, Ankara, 235 pp.
  • 10. Eker, İ., Vural, M. & Arslan, S. 2015. Ankara ili’nin damarlı bitki çeşitliliği ve korumada öncelikli taksonları. Bağ Bahçe Bilim Dergisi. 2(3): 57-114.
  • 11. Ekim T., Koyuncu M., Vural M., Duman H., Aytaç Z. & Adıgüzel N. 2000. Türkiye Bitkileri Kırmızı Kitabı. 100. Yıl Üniversitesi ve Türkiye Tabiatını Koruma Derneği, Ankara.
  • 12. García, M.B. 2008. Life history and population size variability in a relict plant: Different routes towards long-term persistence. Diversity and Distributions, 14: 106-113.
  • 13. GeoCAT, Geospatial Conservation Assessment Tool. 2019. http://geocat.kew.org/editor (Data accessed: 20.06.2020).
  • 14. Global Biodiversity Outlook-3. 2010. Secretariat of the convention on biological diversity. http://www.cbd.int/doc/publications/gbo/gbo3-final-en.pdf (Data accessed: 20.06.2020).
  • 15. Güner, B. & Duman, H. 1999. A new species of Muscari Mill. (Liliaceae) from Central Anotolia. Karaca Arboretum Magazine, 5: 59-66. 16. Işık, K. 2011. Rare and endemic species: why are they prone to extinction? Turkish Journal of Botany, 35: 411-417.
  • 17. IUCN. 2012. “IUCN Red List Categories and Criteria: Version 3.1. Second edition”, Gland, Switzerland and Cambridge, UK: IUCN, http://s3.amazonaws.com/iucnredlist-newcms/staging/public/attachments/3097/redlist_cats_crit_en.pdf (Date accessed: 15.06.2020).
  • 18. IUCN Standards and Petitions Committee. 2019. Guidelines for using the IUCN Red List categories and criteria. Version 14. Available from: http://www.iucnredlist.org/ documents/RedListGuidelines.pdf
  • 19. Lamoreux, J., Akçakaya, R., Bennun, L., Collar, N.J., Boitani, L., Brackett, D., Brautigam, A., Brooks, T.M, da Fonseca, G.A.B., Russell, A., Mittermeier, R.A., Rylands, A.B., Gardenfors, U., Hilton-Taylor, C., Mace, G., Stein, B.A. & Stuart S. 2003. Value of the IUCN Red List. Trends in Ecology & Evolution, 18: 214-215.
  • 20. Mergen, O. & Karacaoglu, C. 2015. Tuz Lake special environment protection area, Central Anatolia, Turkey: The EUNIS habitat classification and habitat change detection between 1987 and 2007, Ekoloji 24, 95: 1-9.
  • 21. Orhan, O., Yalvaç, S. & Ekercin, S. 2017. Investigation of climate change impact on Salt Lake by statistical methods, International Journal of Environment and Geoinformatics, 4(1) 54-62.
  • 22. Öztürk, D., Sezer, O., Koyuncu, O. & Ocak, A. 2018. Flora of gypsiferous and marl soils in Eskisehir (Turkey), Biological Diversity and Conservation, 11/2: 137-15.
  • 23. Rodrigues, A.S.L., Pilgrim, J.D., Lamoreux, J.L., Hoffmann, M. & Brooks T.M. 2006. The value of the Red List for conservation. Trends in Ecology & Evolution, 21:71-76.
  • 24. Sekmen, A.H., Özdemir, F. & Türkan, İ. 2004. Effects of salinity, light, and temperature on seed germination in Turkish endangered halophyte, Kalidiopsis wagenitzii (Chenopodiaceae), Israel Journal of Plant Scienses, 52, 21-30.
  • 25. Vischi, N., Natale, E. & Villamil, C. 2004. Six endemic plant species from central Argentina: An evaluation of their conservation status. Biodiversity and Conservation, 13: 997-1008.
  • 26. Vural, M. & Aydoğdu, M. 1993. A new species from central Anatolia Verbascum gypsicola (Scrophulariaceae). Karaca Arboretum Magazine, 2(2): 75-78.
  • 27. Vural, M. 2009. Türkiye’nin tehdit altındaki bitkileri, Bağbahçe, Çevre Bahçe Çiçek Dergisi, 23: 12-14.
Toplam 26 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil İngilizce
Konular Yapısal Biyoloji
Bölüm Araştırma Makalesi/Research Article
Yazarlar

Ali Murat Keser 0000-0003-2245-3978

Gül Ayyıldız 0000-0002-1024-9964

Merve Yıldırım 0000-0001-6819-1729

Ahmet Emre Yaprak 0000-0001-6464-2641

Gül Nilhan Tuğ 0000-0002-2702-2387

Proje Numarası 18L0430016
Yayımlanma Tarihi 15 Ekim 2020
Gönderilme Tarihi 19 Haziran 2020
Kabul Tarihi 23 Eylül 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 21 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Keser, A. M., Ayyıldız, G., Yıldırım, M., Yaprak, A. E., vd. (2020). CONSERVATION STATUS OF THREE RARE AND ENDEMIC SPECIES FROM TURKEY (Kalidium wagenitzii, Muscari adilii & Verbascum gypsicola). Trakya University Journal of Natural Sciences, 21(2), 151-157. https://doi.org/10.23902/trkjnat.751851
AMA Keser AM, Ayyıldız G, Yıldırım M, Yaprak AE, Tuğ GN. CONSERVATION STATUS OF THREE RARE AND ENDEMIC SPECIES FROM TURKEY (Kalidium wagenitzii, Muscari adilii & Verbascum gypsicola). Trakya Univ J Nat Sci. Ekim 2020;21(2):151-157. doi:10.23902/trkjnat.751851
Chicago Keser, Ali Murat, Gül Ayyıldız, Merve Yıldırım, Ahmet Emre Yaprak, ve Gül Nilhan Tuğ. “CONSERVATION STATUS OF THREE RARE AND ENDEMIC SPECIES FROM TURKEY (Kalidium Wagenitzii, Muscari Adilii & Verbascum Gypsicola)”. Trakya University Journal of Natural Sciences 21, sy. 2 (Ekim 2020): 151-57. https://doi.org/10.23902/trkjnat.751851.
EndNote Keser AM, Ayyıldız G, Yıldırım M, Yaprak AE, Tuğ GN (01 Ekim 2020) CONSERVATION STATUS OF THREE RARE AND ENDEMIC SPECIES FROM TURKEY (Kalidium wagenitzii, Muscari adilii & Verbascum gypsicola). Trakya University Journal of Natural Sciences 21 2 151–157.
IEEE A. M. Keser, G. Ayyıldız, M. Yıldırım, A. E. Yaprak, ve G. N. Tuğ, “CONSERVATION STATUS OF THREE RARE AND ENDEMIC SPECIES FROM TURKEY (Kalidium wagenitzii, Muscari adilii & Verbascum gypsicola)”, Trakya Univ J Nat Sci, c. 21, sy. 2, ss. 151–157, 2020, doi: 10.23902/trkjnat.751851.
ISNAD Keser, Ali Murat vd. “CONSERVATION STATUS OF THREE RARE AND ENDEMIC SPECIES FROM TURKEY (Kalidium Wagenitzii, Muscari Adilii & Verbascum Gypsicola)”. Trakya University Journal of Natural Sciences 21/2 (Ekim 2020), 151-157. https://doi.org/10.23902/trkjnat.751851.
JAMA Keser AM, Ayyıldız G, Yıldırım M, Yaprak AE, Tuğ GN. CONSERVATION STATUS OF THREE RARE AND ENDEMIC SPECIES FROM TURKEY (Kalidium wagenitzii, Muscari adilii & Verbascum gypsicola). Trakya Univ J Nat Sci. 2020;21:151–157.
MLA Keser, Ali Murat vd. “CONSERVATION STATUS OF THREE RARE AND ENDEMIC SPECIES FROM TURKEY (Kalidium Wagenitzii, Muscari Adilii & Verbascum Gypsicola)”. Trakya University Journal of Natural Sciences, c. 21, sy. 2, 2020, ss. 151-7, doi:10.23902/trkjnat.751851.
Vancouver Keser AM, Ayyıldız G, Yıldırım M, Yaprak AE, Tuğ GN. CONSERVATION STATUS OF THREE RARE AND ENDEMIC SPECIES FROM TURKEY (Kalidium wagenitzii, Muscari adilii & Verbascum gypsicola). Trakya Univ J Nat Sci. 2020;21(2):151-7.

Cited By

Conservation and Landscape Evaluation of Some Endangered Species in Türkiye
Bahçe
https://doi.org/10.53471/bahce.1336967

You can reach the journal's archive between the years of 2000-2011 via https://dergipark.org.tr/en/pub/trakyafbd/archive (Trakya University Journal of Natural Sciences (=Trakya University Journal of Science)


Creative Commons Lisansı

Trakya University Journal of Natural Sciences is licensed under Creative Commons Attribution 4.0 International License.