Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Uludağ Üniversitesi'nin Erişkin Periton Diyalizi Deneyimi

Yıl 2023, Cilt: 49 Sayı: 3, 319 - 323, 31.12.2023

Esra Nur Bülbül Ayşegül Oruç Mahmut Yavuz

https://doi.org/10.32708/uutfd.1360585

Öz

Renal replasman tedavisi (RRT), son dönem böbrek yetmezliği olan hastalarda yaygın olarak kullanılmaktadır. Periton diyalizi (PD), bir kateter aracılığıyla glukoz solüsyonunun periton boşluğuna verilerek belirli periyotlar halinde periton boşluğunda bekletilip boşaltılmasıyla uygulanır. Çalışmamızda Uludağ Üniversitesi'nde PD tedavisi uygulanan hastaların tüm klinik ve demografik özelliklerini (etyolojik nedenleri, böbrek nakli veya hemodiyaliz (HD) öyküsü, PD tedavi modaliteleri ve süresi, hepatit serolojisi, kateter enfeksiyonu ve peritonit öyküsü) araştırmayı amaçladık. Çalışmaya 99 erişkin hasta dahil edildi. Hastaların yaş ortalaması 41,77 yıl olup çoğunluğu erkek idi. PD ortalama tedavi süresi 92,12 aydı. Hastaların 35'inin aletli periton diyalizi (APD), 43'ünün sürekli ayaktan periton diyalizi (SAPD), 21'inin ise tedavi süreci boyunca her iki modaliteyi de uyguladıkları saptandı. APD uygulanan hastalarda tedavi süresinin daha uzun ve peritonit sıklığının daha fazla olduğu saptandı. Hastaların %26,3'ünde kronik böbrek hastalığının altta yatan nedeni saptanmazken, %16,2 sıklıkta glomerülonefrit ve bunu %12 sıklıkta hipertansiyon ve ürolojik nedenlerin izlediği gözlendi. Hastaların %65,9'unda gram pozitif bakterilerin neden olduğu peritonit saptandı ve en sık görülen patojen, koagülaz negatif Stafilokoklardı. Sonuç olarak, merkezimizde PD tedavisi halen uygulanmakta olup modalite seçimi ve RRT seçeneklerinin değişimi açısından enfeksiyonlar temel sorunlardan biri olarak görünmektedir.

Anahtar Kelimeler

kronik böbrek hastalığı periton diyalizi renal replasman tedavisi

Kaynakça

  • 1. Inker LA, Astor BC, Fox CH, Isakova T, Lash JP, Peralta CA, et al. KDOQI US commentary on the 2012 KDIGO clinical practice guideline for the evaluation and management of CKD. American Journal of Kidney Diseases. 2014;63(5): 713–735. https://doi.org/10.1053/j.ajkd.2014.01.416.
  • 2. Süleymanlar G, Altıparmak MR, Seyahi N TS. Süleymanlar G, Altıparmak MR, Seyahi N, Trablus S. Türkiye’de Nefroloji, Diyaliz ve Transplantasyon Registry 2012. 2012; 743–800.
  • 3. Kasper D, Fauci A, Hauser S, Longo D, Jameson J LJ. Harrison’s Principal of Internal Medicine 19th edition. 2015.
  • 4. ATEŞ, Kenan; SEYAHİ, Nurhan; KOÇYİĞİT İ. T.C. Sağl􀧻k Bakanl􀧻ğ􀧻 Ve TürkNefrolojı̇Derneğı̇ Ortak Raporu. 2022. https://nefroloji.org.tr/uploads/files/REGISTRY_2022.PDF
  • 5. Heaf JG, Løkkegaard H, Madsen M. Initial survival advantage of peritoneal dialysis relative to haemodialysis. Nephrology Dialysis Transplantation. 2002;17(1): 112–117. https://doi.org/10.1093/ndt/17.1.112.
  • 6. Van De Luijtgaarden MWM, Noordzij M, Stel VS, Ravani P, Jarraya F, Collart F, et al. Effects of comorbid and demographic factors on dialysis modality choice and related patient survival in Europe. Nephrology Dialysis Transplantation. 2011;26(9): 2940–2947. https://doi.org/10.1093/ndt/gfq845.
  • 7. Ozener C, Arikan H, Karayaylali I, Utas C, Bozfakioglu S, Akpolat T, et al. The impact of diabetes mellitus on peritoneal dialysis: The Turkey Multicenter Clinic Study. Renal Failure. 2014;36(2): 149–153. https://doi.org/10.3109/0886022X.2013.843275.
  • 8. Davenport A. Davenport2009. Peritoneal Dialysis International. 2009;29: 297–302.
  • 9. Mujais S. Microbiology and outcomes of peritonitis in North America. Kidney International. 2006;70(SUPPL. 103): 55–62. https://doi.org/10.1038/sj.ki.5001916.
  • 10. Whitty R, Bargman JM, Kiss A, Dresser L, Lui P. Residual kidney function and peritoneal dialysis–associated peritonitis treatment outcomes. Clinical Journal of the American Society of Nephrology. 2017;12(12): 2016–2022. https://doi.org/10.2215/CJN.00630117.
  • 11.Kavanagh D, Prescott GJ, Mactier RA. Peritoneal dialysis-associated peritonitis in Scotland (1999-2002). Nephrology Dialysis Transplantation. 2004;19(10): 2584–2591. https://doi.org/10.1093/ndt/gfh386.
  • 12.Piraino B, Sheth H. Peritonitis - Does peritoneal dialysismodality make a difference? Blood Purification. 2010;29(2): 145–149. https://doi.org/10.1159/000245641.
  • 13.Rabindranath KS, Adams J, Ali TZ, Daly C, Vale L, MacLeodAM. Automated vs continuous ambulatory peritoneal dialysis: A systematic review of randomized controlled trials. Nephrology Dialysis Transplantation. 2007;22(10): 2991–2998. https://doi.org/10.1093/ndt/gfm515.
  • 14.Bieber SD. Continuous Ambulatory Peritoneal Dialysis VersusAutomated Peritoneal Dialysis – Are There Differences in Outcomes? Applied Peritoneal Dialysis: Improving Patient Outcomes. 2021;163: 59–77. https://doi.org/10.1007/978-3-030-70897-9_7.

Uludağ University's Experience of Peritoneal Dialysis in Adults

Yıl 2023, Cilt: 49 Sayı: 3, 319 - 323, 31.12.2023

Esra Nur Bülbül Ayşegül Oruç Mahmut Yavuz

https://doi.org/10.32708/uutfd.1360585

Öz

Renal replacement therapy (RRT) is commonly used in patients with end-stage renal disease. Peritoneal dialysis (PD) is used by administration of glucose solution into the peritoneal cavity through a catheter and keeping it in the peritoneal cavity for certain periods. We aimed to investigate the whole clinical and demographical features (etiological causes, history of kidney transplantation or hemodialysis, PD treatment modalities and duration, hepatitis serology, experience of catheter infection and peritonitis) of the patients under PD treatment at Uludag University. 99 adult patients were included in this study. The average age of the patients was 41.77 years and the majority of patients were male. The average duration of PD treatment was 92.12 months. It was determined that 35 of the patients used automated peritoneal dialysis (APD), 43 of them used continuous ambulatory peritoneal dialysis (CAPD), and 21 of them used both modalities. It was found that the treatment duration was longer and the frequency of peritonitis was higher in patients undergoing APD. There was not any underlying cause of chronic kidney disease in 26.3% of the patients, however glomerulonephritis was observed with a frequency of 16.2% and followed by hypertension and urological causes with a frequency of 12%. Peritonitis with gram-positive bacteria was determined in the 65.9% of patients and the most common pathogen was coagulase-negative Staphylococci. In conclusion, PD treatment is still applied in our center and infections seem to be one of the main problem in terms of modality selection and exchange of RRT options.

Anahtar Kelimeler

chronic kidney disease peritoneal dialysis renal replacement therapy

Kaynakça

  • 1. Inker LA, Astor BC, Fox CH, Isakova T, Lash JP, Peralta CA, et al. KDOQI US commentary on the 2012 KDIGO clinical practice guideline for the evaluation and management of CKD. American Journal of Kidney Diseases. 2014;63(5): 713–735. https://doi.org/10.1053/j.ajkd.2014.01.416.
  • 2. Süleymanlar G, Altıparmak MR, Seyahi N TS. Süleymanlar G, Altıparmak MR, Seyahi N, Trablus S. Türkiye’de Nefroloji, Diyaliz ve Transplantasyon Registry 2012. 2012; 743–800.
  • 3. Kasper D, Fauci A, Hauser S, Longo D, Jameson J LJ. Harrison’s Principal of Internal Medicine 19th edition. 2015.
  • 4. ATEŞ, Kenan; SEYAHİ, Nurhan; KOÇYİĞİT İ. T.C. Sağl􀧻k Bakanl􀧻ğ􀧻 Ve TürkNefrolojı̇Derneğı̇ Ortak Raporu. 2022. https://nefroloji.org.tr/uploads/files/REGISTRY_2022.PDF
  • 5. Heaf JG, Løkkegaard H, Madsen M. Initial survival advantage of peritoneal dialysis relative to haemodialysis. Nephrology Dialysis Transplantation. 2002;17(1): 112–117. https://doi.org/10.1093/ndt/17.1.112.
  • 6. Van De Luijtgaarden MWM, Noordzij M, Stel VS, Ravani P, Jarraya F, Collart F, et al. Effects of comorbid and demographic factors on dialysis modality choice and related patient survival in Europe. Nephrology Dialysis Transplantation. 2011;26(9): 2940–2947. https://doi.org/10.1093/ndt/gfq845.
  • 7. Ozener C, Arikan H, Karayaylali I, Utas C, Bozfakioglu S, Akpolat T, et al. The impact of diabetes mellitus on peritoneal dialysis: The Turkey Multicenter Clinic Study. Renal Failure. 2014;36(2): 149–153. https://doi.org/10.3109/0886022X.2013.843275.
  • 8. Davenport A. Davenport2009. Peritoneal Dialysis International. 2009;29: 297–302.
  • 9. Mujais S. Microbiology and outcomes of peritonitis in North America. Kidney International. 2006;70(SUPPL. 103): 55–62. https://doi.org/10.1038/sj.ki.5001916.
  • 10. Whitty R, Bargman JM, Kiss A, Dresser L, Lui P. Residual kidney function and peritoneal dialysis–associated peritonitis treatment outcomes. Clinical Journal of the American Society of Nephrology. 2017;12(12): 2016–2022. https://doi.org/10.2215/CJN.00630117.
  • 11.Kavanagh D, Prescott GJ, Mactier RA. Peritoneal dialysis-associated peritonitis in Scotland (1999-2002). Nephrology Dialysis Transplantation. 2004;19(10): 2584–2591. https://doi.org/10.1093/ndt/gfh386.
  • 12.Piraino B, Sheth H. Peritonitis - Does peritoneal dialysismodality make a difference? Blood Purification. 2010;29(2): 145–149. https://doi.org/10.1159/000245641.
  • 13.Rabindranath KS, Adams J, Ali TZ, Daly C, Vale L, MacLeodAM. Automated vs continuous ambulatory peritoneal dialysis: A systematic review of randomized controlled trials. Nephrology Dialysis Transplantation. 2007;22(10): 2991–2998. https://doi.org/10.1093/ndt/gfm515.
  • 14.Bieber SD. Continuous Ambulatory Peritoneal Dialysis VersusAutomated Peritoneal Dialysis – Are There Differences in Outcomes? Applied Peritoneal Dialysis: Improving Patient Outcomes. 2021;163: 59–77. https://doi.org/10.1007/978-3-030-70897-9_7.
Toplam 14 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular İç Hastalıkları, Klinik Tıp Bilimleri (Diğer)
Bölüm Özgün Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Esra Nur Bülbül 0000-0001-8777-9368

Ayşegül Oruç 0000-0002-0342-9692

Mahmut Yavuz 0000-0001-6755-6386

Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2023
Kabul Tarihi 3 Kasım 2023
Yayımlandığı Sayı Yıl 2023 Cilt: 49 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Bülbül, E. N., Oruç, A., & Yavuz, M. (2023). Uludağ Üniversitesi’nin Erişkin Periton Diyalizi Deneyimi. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 49(3), 319-323. https://doi.org/10.32708/uutfd.1360585
AMA Bülbül EN, Oruç A, Yavuz M. Uludağ Üniversitesi’nin Erişkin Periton Diyalizi Deneyimi. Uludağ Tıp Derg. Aralık 2023;49(3):319-323. doi:10.32708/uutfd.1360585
Chicago Bülbül, Esra Nur, Ayşegül Oruç, ve Mahmut Yavuz. “Uludağ Üniversitesi’nin Erişkin Periton Diyalizi Deneyimi”. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 49, sy. 3 (Aralık 2023): 319-23. https://doi.org/10.32708/uutfd.1360585.
EndNote Bülbül EN, Oruç A, Yavuz M (01 Aralık 2023) Uludağ Üniversitesi’nin Erişkin Periton Diyalizi Deneyimi. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 49 3 319–323.
IEEE E. N. Bülbül, A. Oruç, ve M. Yavuz, “Uludağ Üniversitesi’nin Erişkin Periton Diyalizi Deneyimi”, Uludağ Tıp Derg, c. 49, sy. 3, ss. 319–323, 2023, doi: 10.32708/uutfd.1360585.
ISNAD Bülbül, Esra Nur vd. “Uludağ Üniversitesi’nin Erişkin Periton Diyalizi Deneyimi”. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 49/3 (Aralık 2023), 319-323. https://doi.org/10.32708/uutfd.1360585.
JAMA Bülbül EN, Oruç A, Yavuz M. Uludağ Üniversitesi’nin Erişkin Periton Diyalizi Deneyimi. Uludağ Tıp Derg. 2023;49:319–323.
MLA Bülbül, Esra Nur vd. “Uludağ Üniversitesi’nin Erişkin Periton Diyalizi Deneyimi”. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, c. 49, sy. 3, 2023, ss. 319-23, doi:10.32708/uutfd.1360585.
Vancouver Bülbül EN, Oruç A, Yavuz M. Uludağ Üniversitesi’nin Erişkin Periton Diyalizi Deneyimi. Uludağ Tıp Derg. 2023;49(3):319-23.
 Kapak Resmi İndir

ISSN: 1300-414X, e-ISSN: 2645-9027

Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi "Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License" ile lisanslanmaktadır.


Creative Commons License
Journal of Uludag University Medical Faculty is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.

2023