BibTex RIS Kaynak Göster

Self-esteem and psychopathology in the children with Type 1 diabetes

Yıl 2014, Cilt: 36 Sayı: 4, 523 - 531, 18.10.2014
https://doi.org/10.7197/cmj.v36i4.5000071393

Öz

Abstract

Aim. This study aims to evaluate psychiatric disorders and self-esteem in children with Type 1 diabetes mellitus (Type 1 DM). Methods. The study enrolled 52 volunteer children aged between 8 and 12-years-old, who have been diagnosed with Type 1 DM, and “group with psychiatric disease” (PG) (n=28) and “healthy controls” (HC) (n=26) consisted of healthy controls who are age- and sex-matched with patient group. Sociodemographic data were obtained using standard sociodemographic data collection form. The children were administered semi-structured diagnostic interview (K-SADS-PL), Piers-Harris children's self-concept scale (PHCSCS) and Rosenberg Self-esteem Scale (RSES). Results. It was observed that 59.6% of the children with DM (n=31) still had at least one psychiatric disorder. It was seen that, in the diabetic group, HbA1C levels were higher in those with psychiatric disorder compared to those without it (p=0.024). It was found that self-esteem of the children in the group with psychiatric disorder was lower compared to both healthy counterparts (p=0.00) and the children with DM (p=0.005). It was found that the children in the group with psychiatric disorder had lower self-esteem compared to healthy counterparts. When self-concept of the children was examined, it was seen that there was a difference across the groups (p=0.02), which was attributed to more negative self-concepts of the children with DM compared to healthy counterparts (p=0.04). In the children with DM, it was seen that interpersonal relation problems were seen in a wider range of areas. Conclusion. It is seen that, in the children with Type I DM, self-concept was more negative compared to healthy children, that problems in relation were seen in a wider range of areas and that the presence of a psychiatric disease increased HbA1C levels. These results suggest that psychiatric evaluation is required during the follow-up of the diabetic children, allowing the recognition and treatment of eventual psychopathologies and the prevention of the eventual complications that may develop in the future.

Keywords: Type I Diabetes Mellitus, child, psychopathology, self-esteem

 

Özet

Amaç. Bu çalışmada Tip 1 Diyabetes Mellituslu (Tip 1 DM) çocuklarda psikiyatrik sorunlar ve benlik saygısının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yöntem. Çalışmaya Tip 1 DM tanılı 8-12 yaş arasında 52 gönüllü çocuk ile sağlıklı gönüllülerden oluşan, hasta grubuyla yaş ve cinsiyet açısından eşleştirilmiş “psikiyatrik hastalığı olan grup” (PG) (n=28) ve “sağlıklı kontroller” (SK) (n=26) alındı. Sosyodemografik veriler standart sosyodemografik veri toplama formu ile elde edildi. Çocuklara yarı yapılandırılmış tanı görüşmesi (K-SADS-PL), Piers-Harris Çocuklarda Öz-Kavramı Ölçeği (PHÖKÖ), Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği (RBSÖ) uygulandı. Bulgular. DM’li çocukların %59,6’sında (n=31) en az bir psikiyatrik bozukluğun olduğu saptandı. Diabetik grupta psikiyatrik bozukluğu olanların HbA1C düzeylerinin olmayanlardan daha yüksek (p=0,024) olduğu görüldü. Psikiyatrik bozukluk grubundaki çocukların benlik saygılarının hem sağlıklı yaşıtlarından (p=0,00) hem de DM’lilerden (p=0,005) daha düşük olduğu saptandı. Çocukların öz kavramlarına bakıldığında ise gruplar arasında farklılık olduğu (p=0,02) ve bunun DM’li çocukların sağlıklı yaşıtlarına göre özkavramlarının daha olumsuz olmasına bağlı olduğu görüldü (p=0,04). DM’li çocuklarda kişilerarası ilişki sorunlarının daha yaygın alanlarda görüldüğü bulunmuştur. Sonuç. Tip I DM’li çocukların öz kavramlarının sağlıklı çocuklardan daha olumsuz olduğu, kişilerarası ilişki sorunlarının daha yaygın alanlarda görüldüğü ve psikiyatrik bir hastalık varlığında HbA1C düzeyini de arttığı görülmektedir. Bu sonuçlar diyabetli çocukların takipleri sırasında psikiyatrik değerlendirmenin yapılmasının gerekli olduğunu, böylece olası psikopatolojilerin tanınarak tedavisi edilmesi ve ileride gelişebilecek olası komplikasyonların önlenebileceğini düşündürmektedir.

Anahtar sözcükler: Tip 1 Diyabetes Mellitus, çocuk, psikopatoloji, benlik saygısı

Kaynakça

  • 1) Saka N, Neyzi O, Ertuğrul T. Endokrin sistem ve hastalıkları, Diabetes Mellitus. Pediatri 2, İstanbul, Nobel Tıp 2002; 1306-21.
  • 2) National Istitute of Diabetes and Digestive and Kidney Diseases (NIDDK). Diabetes in America. Bethesda, MD: NIH. Publication 2002; 02-3892.
  • 3) American Diabetes Association. Standarts of medical care in diabetes-2007. Diabetes Care 2007; 30: 40-1.
  • 4) Anderson BJ, Vangsness L, Connell A, Butler D, Goebel-Fabbri A, Laffel LMB. Family conflict, anderence, and glycaemic control in youth with short duration Type 1 diabetes. Diabetic Medicine 2002; 19: 635-42.
  • 5) Gardner N. Emotional and behavioural difficulties in children with diabetes: A controlled comparison with sibling and peers. Child: Care, Health and Development 1998; 24: 115-28.
  • 6) Northam EA, Matthews LK, Anderson PJ, Cameron FJ, Werther GA. Psychiatric morbidity and health outcome in Type 1 diabetes: Perspectives from a prospective longitudinal study. Diabet Medicine 2005; 22: 152-7.
  • 7) Dantzer C, Swendsen J, Maurice-Tison S, Salamon R. Anxiety and depression in juvenile diabetes: a critical review. Clin Psychol Rev 203; 23: 787-800.
  • 8) Grey M, Cameron M, Lipman TH, Thurber FW. Psychosocial status of children with diabetes in the first 2 years after diagnosis. Diabetes Care 1995; 18: 1330-6.
  • 9) Lustman P, Griffith L, Clouse R. Psychiatric illness in diabetes mellitus. Relationship to symptoms and glucose control. J Nerv Ment Dis 1986; 174: 736-42
  • 10) Kovacs M, Mukerji P, Iyengar S, Drash A. Psychiatric disorder and metabolic control among youts with IDDM. A longitudinal study. Diabetes Care 1996; 19: 318-23.
  • 11) Ann G, M Alison S, J David B. Emotional, behavioural, and educational disorders in diabetic children. Archives of Disease in Childhood, 1980; 55: 371-5.
  • 12) Ölçer S, Fiş NP, Berkem M, Karadağ B. Astımlı Çocukların Benlik Saygıları ve Annelerinin Duygu Dışavurum Düzeylerinin Değerlendirilmesi. Türk Pediatri Arşivi Dergisi 2010; 45: 144-9.
  • 13) Murray MA, Rydall AC. Relationship of self-efficacy and bingeing to adherence to diabetes regimen among adolescents. Diabetes Care 1992; 15: 90-4.
  • 14) Rosenberg M. Society and the adolescent self-image. New Jersey: Princeton University Press 1965.
  • 15) Bednar R, Wells MG, Peterson SR. Self-esteem: Paradoxes and innovations in clinical theory and practice. Washington, DC: American Psychological Association 1989.
  • 16) Jacobson AM, Hauser ST, Willett JB, Wolfsdorf JI, Duorak R, Herman L, deGroot M. Psychological adjustment to IDDM: 10-year follow-upof an onset cohort of child and adolescent patients. Diabetes Care 1997; 20: 811-8.
  • 17) Piers EV, Harris DB, Herzberg DS. Piers-Harris Children’s Self Concept Scale (Piers-Harris 2), 2nd edn. Los Angeles: Western Psychological Services 1984.
  • 18) Öner N. Piers-Harris’in Çocuklarda Öz-Kavramı Ölçeği El Kitabı. Ankara: Türk Psikologlar Derneği 1996; 1.
  • 19) Çataklı M. Transliteral equivalence and reliabilty of the Turkish version of the Piers-Harris Children’s Self-Concept Scale. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Boğaziçi Üiversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü 1985.
  • 20) Çuhadaroğlu F. Adölesanlarda benlik saygısı. Hacettepe Üniversitesi Tıp Fak, Psikiyatri ABD Yayımlanmamış Uzmanlık Tezi, Ankara 1986.
  • 21) Kaufman J, Birmaher B, Brent D. Schedule for affective disorders and schizophrenia for school-age children-present and lifetime version (K-SADS-PL): initial reliability and validity data. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry 1997; 36: 980-8.
  • 22) Gökler B, Ünal F, Pehlivantürk B. Okul çağı çocukları için duygulanım bozuklukları ve şizofreni görüşme çizelgesi-şimdi ve yaşam boyu şekli-Türkçe uyarlamasının geçerlik ve güvenirliği. Çocuk veGençlik Ruh Sağlığı Dergisi 2004; 11: 109-16.
  • 23) Blanz BJ, Rensch-Rieemann BS, Fritz-Sigmound DI, Schmidt MH. IDDM is a risk factor for adolescent psychiatric disorders. Diabetes Care 1993; 16: 1579-87.
  • 24) Ho J, Lee A, Kaminsky L, Wirrell E. Self-concept, attitude toward illness and family functioning in adolescents with Type 1 diabetes. Paediatr Child Health 2008; 13: 600-4.
  • 25) Burch H. Physiologic and psychological inter-relationships in diabetes in children. Psychosomatic Medicine, II 1949; 200-10.
  • 26) Holmes C, Chen R, Streisand R, Marschall D, Souter S, Swift E, Peterson C. Predictors of youth diabetes care behaviors and metabolic control: A structural equation modeling approach. Journal of Pediatric Psychology 2006; 31: 770-84.
  • 27) Jacobson AM, Hauser ST, Wolfsdorf JI, Houlihan J, Milley JE, Herskowitz RD, Wertlieb D & Watt E. Psychologic predictors of compliance in children with recent onset of diabetes mellitus. Journal of Pediatrics 1987; 110: 805-11.
  • 28) Kovacs M, Godston D, Obrosky D, Iyengar S. Prevalence and predictors of pervasive non-compliance with medical treatment among youths with insulin- dependent diabetes mellitus. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry 1992; 31: 1112- 9.
  • 29) Ryan C, Longstreet C, Morrow L. The effects of diabetes mellitus on the school attendance and school achievement of adolescents. Child Care Health Dev 1985; 11: 229-40.

Original research-Orijinal araştırma

Yıl 2014, Cilt: 36 Sayı: 4, 523 - 531, 18.10.2014
https://doi.org/10.7197/cmj.v36i4.5000071393

Öz

Amaç. Bu çalışmada Tip 1 Diyabetes Mellituslu (Tip 1 DM) çocuklarda psikiyatrik sorunlar ve benlik saygısının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yöntem. Çalışmaya Tip 1 DM tanılı 8-12 yaş arasında 52 gönüllü çocuk ile sağlıklı gönüllülerden oluşan, hasta grubuyla yaş ve cinsiyet açısından eşleştirilmiş “psikiyatrik hastalığı olan grup” (PG) (n=28) ve “sağlıklı kontroller” (SK) (n=26) alındı. Sosyodemografik veriler standart sosyodemografik veri toplama formu ile elde edildi. Çocuklara yarı yapılandırılmış tanı görüşmesi (K-SADS-PL), Piers-Harris Çocuklarda ÖzKavramı Ölçeği (PHÖKÖ), Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği (RBSÖ) uygulandı. Bulgular. DM’li çocukların %59,6’sında (n=31) en az bir psikiyatrik bozukluğun olduğu saptandı. Diabetik grupta psikiyatrik bozukluğu olanların HbA1C düzeylerinin olmayanlardan daha yüksek (p=0,024) olduğu görüldü. Psikiyatrik bozukluk grubundaki çocukların benlik saygılarının hem sağlıklı yaşıtlarından (p=0,00) hem de DM’lilerden (p=0,005) daha düşük olduğu saptandı. Çocukların öz kavramlarına bakıldığında ise gruplar arasında farklılık olduğu (p=0,02) ve bunun DM’li çocukların sağlıklı yaşıtlarına göre özkavramlarının daha olumsuz olmasına bağlı olduğu görüldü (p=0,04). DM’li çocuklarda kişilerarası ilişki sorunlarının daha yaygın alanlarda görüldüğü bulunmuştur. Sonuç. Tip I DM’li çocukların öz kavramlarının sağlıklı çocuklardan daha olumsuz olduğu, kişilerarası ilişki sorunlarının daha yaygın alanlarda görüldüğü ve psikiyatrik bir hastalık varlığında HbA1C düzeyini de arttığı görülmektedir. Bu sonuçlar diyabetli çocukların takipleri sırasında psikiyatrik değerlendirmenin yapılmasının gerekli olduğunu, böylece olası psikopatolojilerin tanınarak tedavisi edilmesi ve ileride gelişebilecek olası komplikasyonların önlenebileceğini düşündürmektedir

Kaynakça

  • 1) Saka N, Neyzi O, Ertuğrul T. Endokrin sistem ve hastalıkları, Diabetes Mellitus. Pediatri 2, İstanbul, Nobel Tıp 2002; 1306-21.
  • 2) National Istitute of Diabetes and Digestive and Kidney Diseases (NIDDK). Diabetes in America. Bethesda, MD: NIH. Publication 2002; 02-3892.
  • 3) American Diabetes Association. Standarts of medical care in diabetes-2007. Diabetes Care 2007; 30: 40-1.
  • 4) Anderson BJ, Vangsness L, Connell A, Butler D, Goebel-Fabbri A, Laffel LMB. Family conflict, anderence, and glycaemic control in youth with short duration Type 1 diabetes. Diabetic Medicine 2002; 19: 635-42.
  • 5) Gardner N. Emotional and behavioural difficulties in children with diabetes: A controlled comparison with sibling and peers. Child: Care, Health and Development 1998; 24: 115-28.
  • 6) Northam EA, Matthews LK, Anderson PJ, Cameron FJ, Werther GA. Psychiatric morbidity and health outcome in Type 1 diabetes: Perspectives from a prospective longitudinal study. Diabet Medicine 2005; 22: 152-7.
  • 7) Dantzer C, Swendsen J, Maurice-Tison S, Salamon R. Anxiety and depression in juvenile diabetes: a critical review. Clin Psychol Rev 203; 23: 787-800.
  • 8) Grey M, Cameron M, Lipman TH, Thurber FW. Psychosocial status of children with diabetes in the first 2 years after diagnosis. Diabetes Care 1995; 18: 1330-6.
  • 9) Lustman P, Griffith L, Clouse R. Psychiatric illness in diabetes mellitus. Relationship to symptoms and glucose control. J Nerv Ment Dis 1986; 174: 736-42
  • 10) Kovacs M, Mukerji P, Iyengar S, Drash A. Psychiatric disorder and metabolic control among youts with IDDM. A longitudinal study. Diabetes Care 1996; 19: 318-23.
  • 11) Ann G, M Alison S, J David B. Emotional, behavioural, and educational disorders in diabetic children. Archives of Disease in Childhood, 1980; 55: 371-5.
  • 12) Ölçer S, Fiş NP, Berkem M, Karadağ B. Astımlı Çocukların Benlik Saygıları ve Annelerinin Duygu Dışavurum Düzeylerinin Değerlendirilmesi. Türk Pediatri Arşivi Dergisi 2010; 45: 144-9.
  • 13) Murray MA, Rydall AC. Relationship of self-efficacy and bingeing to adherence to diabetes regimen among adolescents. Diabetes Care 1992; 15: 90-4.
  • 14) Rosenberg M. Society and the adolescent self-image. New Jersey: Princeton University Press 1965.
  • 15) Bednar R, Wells MG, Peterson SR. Self-esteem: Paradoxes and innovations in clinical theory and practice. Washington, DC: American Psychological Association 1989.
  • 16) Jacobson AM, Hauser ST, Willett JB, Wolfsdorf JI, Duorak R, Herman L, deGroot M. Psychological adjustment to IDDM: 10-year follow-upof an onset cohort of child and adolescent patients. Diabetes Care 1997; 20: 811-8.
  • 17) Piers EV, Harris DB, Herzberg DS. Piers-Harris Children’s Self Concept Scale (Piers-Harris 2), 2nd edn. Los Angeles: Western Psychological Services 1984.
  • 18) Öner N. Piers-Harris’in Çocuklarda Öz-Kavramı Ölçeği El Kitabı. Ankara: Türk Psikologlar Derneği 1996; 1.
  • 19) Çataklı M. Transliteral equivalence and reliabilty of the Turkish version of the Piers-Harris Children’s Self-Concept Scale. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Boğaziçi Üiversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü 1985.
  • 20) Çuhadaroğlu F. Adölesanlarda benlik saygısı. Hacettepe Üniversitesi Tıp Fak, Psikiyatri ABD Yayımlanmamış Uzmanlık Tezi, Ankara 1986.
  • 21) Kaufman J, Birmaher B, Brent D. Schedule for affective disorders and schizophrenia for school-age children-present and lifetime version (K-SADS-PL): initial reliability and validity data. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry 1997; 36: 980-8.
  • 22) Gökler B, Ünal F, Pehlivantürk B. Okul çağı çocukları için duygulanım bozuklukları ve şizofreni görüşme çizelgesi-şimdi ve yaşam boyu şekli-Türkçe uyarlamasının geçerlik ve güvenirliği. Çocuk veGençlik Ruh Sağlığı Dergisi 2004; 11: 109-16.
  • 23) Blanz BJ, Rensch-Rieemann BS, Fritz-Sigmound DI, Schmidt MH. IDDM is a risk factor for adolescent psychiatric disorders. Diabetes Care 1993; 16: 1579-87.
  • 24) Ho J, Lee A, Kaminsky L, Wirrell E. Self-concept, attitude toward illness and family functioning in adolescents with Type 1 diabetes. Paediatr Child Health 2008; 13: 600-4.
  • 25) Burch H. Physiologic and psychological inter-relationships in diabetes in children. Psychosomatic Medicine, II 1949; 200-10.
  • 26) Holmes C, Chen R, Streisand R, Marschall D, Souter S, Swift E, Peterson C. Predictors of youth diabetes care behaviors and metabolic control: A structural equation modeling approach. Journal of Pediatric Psychology 2006; 31: 770-84.
  • 27) Jacobson AM, Hauser ST, Wolfsdorf JI, Houlihan J, Milley JE, Herskowitz RD, Wertlieb D & Watt E. Psychologic predictors of compliance in children with recent onset of diabetes mellitus. Journal of Pediatrics 1987; 110: 805-11.
  • 28) Kovacs M, Godston D, Obrosky D, Iyengar S. Prevalence and predictors of pervasive non-compliance with medical treatment among youths with insulin- dependent diabetes mellitus. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry 1992; 31: 1112- 9.
  • 29) Ryan C, Longstreet C, Morrow L. The effects of diabetes mellitus on the school attendance and school achievement of adolescents. Child Care Health Dev 1985; 11: 229-40.
Toplam 29 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil İngilizce
Bölüm Dahili Tıp Bilimleri Araştırma Yazıları
Yazarlar

Ayla Uzun

Emine Çığıl Fettahoğlu

Şeref Şimşek

Erdem Durmaz

İffet Bircan

Yayımlanma Tarihi 18 Ekim 2014
Yayımlandığı Sayı Yıl 2014Cilt: 36 Sayı: 4

Kaynak Göster

AMA Uzun A, Çığıl Fettahoğlu E, Şimşek Ş, Durmaz E, Bircan İ. Self-esteem and psychopathology in the children with Type 1 diabetes. CMJ. Aralık 2014;36(4):523-531. doi:10.7197/cmj.v36i4.5000071393