Abstract
Aim. Behcet’s Disease is a chronic, systemic inflammatory disease. Oxidative stress related to plasma protein modifications may have an important role in the progression of Behcet’s Disease. In this study the effect of oxidative damage during the course of Behcet’s disease on plasma proteins and the effect of colchicine and anti-aggregating agents on prevention or depression of oxidative damage was evaluated by plasma protein characterization and quantitation. Methods. 45 Behcet’s Disease and 40 control subjects were included in this study. Study groups are determined as Group I: in inactive stage receiving no drugs, Group II: active stage receiving only colchicine (1.0-2.0 mg/day), and Group III: in active stage receiving colchicine and antiagregating agent (acetyl salycilic acid 100 mg/day). Plasma total protein, plasma carbonyl content, plasma total thiol levels were determined spectrophotometrically. Erythrocyte sedimentation rate (ESR) and C- reactive protein (CRP) were evaluated by conventional methods. The protein peak areas were analyzed through high pressure liquid chromatography (HPLC). Results. Plasma protein levels were significantly higher in Group I and Group II compared to controls. Plasma carbonyl levels were higher in Group I, II and III than the control groups. After colchicine+antiaggregating agent treatment in patient groups plasma carbonyl and were found significantly lower whereas thiol levels were found significantly higher in Group III than the other patient groups. Respons of plasma CRP and ESR levels to treatment in Group III were significantly positive compared to the other groups. Plasma protein fragmantation was not dedected in Behcet’s diseases. Conclusion. The plasma protein data which developed upon oxidative stress is very valuable in physiopathology of Behcet’s Disease. When the relation between severity of the disease and the extent of oxidative stress is considered, multicentral and longterm clinical follow ups could be proposed.
Keywords: Behçet’s disease, colchicine, antiaggregating agent
Özet
Amaç. Behçet hastalığı (BH), kronik, sistemik bir enflamatuar hastalıktır. Oksidatif stres plazma protein modifikasyonlarıyla ilişkilidir ve Behçet hastalığının gelişiminde önemli rol oynayabilir. Bu çalışmada, Behçet hastalığında geliştiği düşünülen oksidatif hasarın plazma proteinlerine etkisinin belirlenmesi ve tedavide kullanılan kolşisin ve antiagregan ilaçların oksidatif hasara/cevaba etkisinin protein kantitasyonu yapılarak değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yöntem. Çalışmaya 45 behçet hastası ve 40 kontrol grubu dahil edildi. Çalışma grupları, Grup I: hiç ilaç kullanmayan inaktif durumdaki hastalar; Grup II, yalnız kolşisin kullanan (1,0-2,0 mg/gün) ve Grup III, aktif durumdaki kolşisin ve antiagregan (asetil salisilik asid 100 mg/gün) kullanan hastalar. Plazma total protein, plazma karbonil, total tiyol seviyeleri, ESR ve CRP seviyeleri belirlendi. Protein pik alanları yüksek basınçlı sıvı kromatografisi ile analiz edildi. Bulgular. Plazma protein düzeyleri kontrollarla karşılaştırıldığında Grup I ve II’de anlamlı derecede yüksekti. Plazma karbonil düzeyleri kontrollere göre Grup I, II ve III’de anlamlı derecede yüksekti. Kolşisin and antiagregan tedavisi sonrası Grup III’de karbonil düzeyleri anlamlı derecede düşerken plasma tiyol düzeyleri anlamlı derecede yüksek bulundu. Plazma CRP ve ESR düzeylerinin tedaviye cevapları Grup III’de diğer gruplarla karşılaştırıldığında anlamlı derecede pozitif bulundu. Plazma protein fragmantasyonu Behçet Hastalarında tespit edilmedi. Sonuç. Oksidatif strese bağlı olarak gelişen plazma protein modifikasyon verileri Behçet hastalığının patofizyolojisinde çok değerli olabilir. Hastalığın şiddeti ve oksidatif stresin yaygınlığı arasındaki ilişki de gözönüne alındığında çok merkezli ve uzun dönem klinik takiplerin olduğu çalışmaların yapılması gerekmektedir.
Anahtar sözcükler: Behçet hastalığı, kolşisin, anti-agregan ilaç
Özet
Amaç. Behçet hastalığı (BH), kronik, sistemik bir enflamatuar hastalıktır. Oksidatif stres plazma protein modifikasyonlarıyla ilişkilidir ve Behçet hastalığının gelişiminde önemli rol oynayabilir. Bu çalışmada, Behçet hastalığında geliştiği düşünülen oksidatif hasarın plazma proteinlerine etkisinin belirlenmesi ve tedavide kullanılan kolşisin ve antiagregan ilaçların oksidatif hasara/cevaba etkisinin protein kantitasyonu yapılarak değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yöntem. Çalışmaya 45 behçet hastası ve 40 kontrol grubu dahil edildi. Çalışma grupları, Grup I: hiç ilaç kullanmayan inaktif durumdaki hastalar; Grup II, yalnız kolşisin kullanan (1,0-2,0 mg/gün) ve Grup III, aktif durumdaki kolşisin ve antiagregan (asetil salisilik asid 100 mg/gün) kullanan hastalar. Plazma total protein, plazma karbonil, total tiyol seviyeleri, ESR ve CRP seviyeleri belirlendi. Protein pik alanları yüksek basınçlı sıvı kromatografisi ile analiz edildi. Bulgular. Plazma protein düzeyleri kontrollarla karşılaştırıldığında Grup I ve II’de anlamlı derecede yüksekti. Plazma karbonil düzeyleri kontrollere göre Grup I, II ve III’de anlamlı derecede yüksekti. Kolşisin + antiagregan tedavisi sonrası Grup III’de karbonil düzeyleri anlamlı derecede düşerken plasma tiyol düzeyleri anlamlı derecede yüksek bulundu. Plazma CRP ve ESR düzeylerinin tedaviye cevapları Grup III’de diğer gruplarla karşılaştırıldığında anlamlı derecede pozitif bulundu. Plazma protein fragmantasyonu Behçet Hastalarında tespit edilmedi. Sonuç. Oksidatif strese bağlı olarak gelişen plazma protein modifikasyon verileri Behçet hastalığının patofizyolojisinde çok değerli olabilir. Hastalığın şiddeti ve oksidatif stresin yaygınlığı arasındaki ilişki de gözönüne alındığında çok merkezli ve uzun dönem klinik takiplerin olduğu çalışmaların yapılması gerekmektedir.
Anahtar sözcükler: Behçet hastalığı, kolşisin, anti-agregan ilaç
Primary Language | English |
---|---|
Journal Section | Medical Science Research Articles |
Authors | |
Publication Date | October 31, 2011 |
Published in Issue | Year 2011Volume: 33 Issue: 4 |