Abstract
Abstract
Aim. The aim of this retrospective study was to determine mean admission time after calls, resuscitation success rate, and determine the rate of medical emergency team (MET) calls of clinics in hospital by assessing the incoming calls to MET at intensive care unit. Methods. This study was conducted by collecting emergency call forms of 147 patients. The data including age, gender, medical diagnosis, the name of the caller department, cause of call, occurrence time, call time, attending time, medical care termination time and the outcomes were extracted from the forms or patient files. Event declaration time was accepted as minute time difference between occurrence time and call time. Duration of admission was accepted as minute time difference between call times and attending time. Duration of resuscitation was accepted as minute time difference between attending time and medical care termination time. Results. Mean event declaration time was 3.3 ± 3.0 minutes. Mean duration of admission was 3.7 ± 1.6 minutes. Mean duration of resuscitation was 20.5 ± 12.7 minutes. The resuscitation of 84 patients (63.6%) was successful while 48 patients (36.4%) died at the end of resuscitation. It was found that the patients with a result of successful resuscitation were significantly younger and their duration of resuscitation was significantly shorter. Conclusion. We indicate that MET system is an essential part of in-hospital emergency medical care system. We suggest that a blue code call system should be established by intensive care unit members and announced to all hospital staff.
Keywords: Emergency medical care, medical emergency team, cardiac arrest, blue code, call
Özet
Amaç. Bu retrospektif çalışmanın amacı hastane içinde yoğun bakım ünitemizdeki acil yardım ekibine yapılan çağrıları değerlendirerek, ortalama varış süresi, resüsitasyon başarı oranları ve arayan kliniklerin belirlenmesidir. Yöntem. Bu çalışma 147 hastanın formları incelenerek yapıldı. Yaş, cinsiyet, tanı, klinik adı, çağrı nedeni, olay zamanı, arama zamanı, varış zamanı, tıbbi bakım sonlandırma zamanı ve sonuç bilgileri kaydedildi. Olay bildirim süresi, varış süresi, resüsitasyon süresi bilgileri hesaplanarak kaydedildi. Olay bildirim süresi olay zamanı ile arama zamanı arası, varış süresi arama zamanı ila varış zamanı arası, resüsitasyon süresi varış zamanı ile tedaviyi sonlandırma zamanı arası süreler olarak alındı. Bulgular. Ortalama olay bildirim süresi 3,3 ± 3,0 dakika idi. Ortalama varış süresi 3,7 ± 1,6 dakika idi. Ortalama resüsitasyon süresi 20,5 ± 12,7 dakika idi. 84 (%63,6) hastanın resüsitasyonu başarılı iken 48 (%36,4) i resüsitasyon sonunda mortaliteyle sonuçlandı. Sonuçları başarılı olan hastaların yaşları belirgin olarak daha genç olarak bulundu ve resüsitasyon süreleri de belirgin olarak düşüktü. Sonuç. Acil yardım ekibinin hastane içi acil durumlar için önemli olduğunu belirtmekteyiz. Bir mavi kod çağrı sisteminin yoğun bakım üyeleri tarafından oluşturularak tüm hastaneye bildirilmesi gerektiği kanaatindeyiz.
Anahtar sözcükler: Acil tıbbi bakım, acil yardım ekibi, kardiak arrest, mavi kod, çağrıReferences
- Parr MJ, Hadfield JH, Flabouris A, Bishop G, Hillman K. The Medical Emergency Team: 12 month analysis of reasons for activation, immediate outcome and not-for-resuscitation orders. Resuscitation 2001; 50: 39-44.
- Hourihan F, Bishop G, Hillman KM, Daffurn K. The medical emergency team: a new strategy to identify and intervene in high risk patients. Clin Intensive Care 1995; 6: 269-72.
- Akhtar N, Field RA, Greenwood L, Davies RP, Woolley S, Cooke MW, Perkins GD. Quality of in-hospital cardiac arrest calls: a prospective observational study. BMJ Qual Saf 2012; 21: 184-90.
- Özer E, Şam B, Tokdemir MB, Çetin G. Complications of cardiopulmonary resuscitation. Cumhuriyet Med J 2010; 32: 315-22.
- Oğuztürk H, Turtay MG, Tekin YK, Sarıhan E. Acil Serviste Gerçekleșen Kardiyak Arrestler ve Kardiyopulmoner Resüsitasyon Deneyimlerimiz. Kafkas J Med Sci 2011; 1: 114-7.
- Forcina MS, Farhat AY, O’Neil WW, Haines DE. Cardiac arrest survival after implementation of automated external defibrillator technology in the in-hospital setting. Crit Care Med 2009; 37: 1229-36.
- Tanrıöver MD. Kardiyak Arrest Öncesinde Kötüleşen Hastayı Tanımak: Öngörü Kriterleri ve Risk Faktörleri. Yoğun Bakım Derg 2011; 1: 16-20.
- Herlitz J, Rundqvist S, Bång A, Aune S, Lundström G, Ekström L, Lindkvist J. Resuscitation 2001; 49: 15-23.
- Sandroni C, Barelli A, Piazza O, Proietti R, Mastria D, Boninsegna R. What is the best test to predict outcome after prolonged cardiac arrest? Eur J Emerg Med 1995; 2: 33-7.
- Leong BS. Bystander CPR and survival. Singapore Med J 2011; 52: 573-5. Schultz SC, Cullinane DC, Pasquale MD, Magnant C, Evans SR. Predicting inhospital mortality during cardiopulmonary resuscitation. Resuscitation 1996; 33: 13Goldberger ZD, Chan PS, Berg RA, Kronick SL, Cooke CR, Lu M, Banerjee M, Hayward RA, Krumholz HM, Nallamothu BK; American Heart Association Get With The Guidelines-Resuscitation (formerly National Registry of Cardiopulmonary Resuscitation) Investigators. Duration of resuscitation efforts and survival after in-hospital cardiac arrest: an observational study. Lancet 2012; 380: 1473-81.
- Sandroni C, Ferro G, Santangelo S, Tortora F, Mistura L, Cavallaro F, Caricato A, Antonelli M. In-hospital cardiac arrest: survival depends mainly on the effectiveness of the emergency response. Resuscitation 2004; 62: 291-7.
- Peberdy MA, Kaye W, Ornato JP, Larkin GL, Nadkarni V, Mancini ME, Berg RA, Nichol G, Lane-Trultt T. Cardiopulmonary resuscitation of adults in the hospital: a report of 14720 cardiac arrests from the National Registry of Cardiopulmonary Resuscitation. Resuscitation 2003; 58: 297-308.
- Jones D, Bellomo R, Bates S, Warrillow S, Goldsmith D, Hart G, Opdam H, Gutteridge G. Long term effect of a medical emergency team on cardiac arrests in a teaching hospital. Crit Care. 2005; 9: 808-15.
- Chan PS, Khalid A, Longmore LS, Berg RA, Kosiborod M, Spertus JA. Hospitalwide code rates and mortality before and after implementation of a rapid response team. JAMA 2008; 300: 2506-13.
Abstract
Amaç. Bu retrospektif çalışmanın amacı hastane içinde yoğun bakım ünitemizdeki acil yardım ekibine yapılan çağrıları değerlendirerek, ortalama varış süresi, resüsitasyon başarı oranları ve arayan kliniklerin belirlenmesidir. Yöntem. Bu çalışma 147 hastanın formları incelenerek yapıldı. Yaş, cinsiyet, tanı, klinik adı, çağrı nedeni, olay zamanı, arama zamanı, varış zamanı, tıbbi bakım sonlandırma zamanı ve sonuç bilgileri kaydedildi. Olay bildirim süresi, varış süresi, resüsitasyon süresi bilgileri hesaplanarak kaydedildi. Olay bildirim süresi olay zamanı ile arama zamanı arası, varış süresi arama zamanı ila varış zamanı arası, resüsitasyon süresi varış zamanı ile tedaviyi sonlandırma zamanı arası süreler olarak alındı. Bulgular. Ortalama olay bildirim süresi 3,3 ± 3,0 dakika idi. Ortalama varış süresi 3,7 ± 1,6 dakika idi. Ortalama resüsitasyon süresi 20,5 ± 12,7 dakika idi. 84 (%63,6) hastanın resüsitasyonu başarılı iken 48 (%36,4) i resüsitasyon sonunda mortaliteyle sonuçlandı. Sonuçları başarılı olan hastaların yaşları belirgin olarak daha genç olarak bulundu ve resüsitasyon süreleri de belirgin olarak düşüktü. Sonuç. Acil yardım ekibinin hastane içi acil durumlar için önemli olduğunu belirtmekteyiz. Bir mavi kod çağrı sisteminin yoğun bakım üyeleri tarafından oluşturularak tüm hastaneye bildirilmesi gerektiği kanaatindeyiz.
References
- Parr MJ, Hadfield JH, Flabouris A, Bishop G, Hillman K. The Medical Emergency Team: 12 month analysis of reasons for activation, immediate outcome and not-for-resuscitation orders. Resuscitation 2001; 50: 39-44.
- Hourihan F, Bishop G, Hillman KM, Daffurn K. The medical emergency team: a new strategy to identify and intervene in high risk patients. Clin Intensive Care 1995; 6: 269-72.
- Akhtar N, Field RA, Greenwood L, Davies RP, Woolley S, Cooke MW, Perkins GD. Quality of in-hospital cardiac arrest calls: a prospective observational study. BMJ Qual Saf 2012; 21: 184-90.
- Özer E, Şam B, Tokdemir MB, Çetin G. Complications of cardiopulmonary resuscitation. Cumhuriyet Med J 2010; 32: 315-22.
- Oğuztürk H, Turtay MG, Tekin YK, Sarıhan E. Acil Serviste Gerçekleșen Kardiyak Arrestler ve Kardiyopulmoner Resüsitasyon Deneyimlerimiz. Kafkas J Med Sci 2011; 1: 114-7.
- Forcina MS, Farhat AY, O’Neil WW, Haines DE. Cardiac arrest survival after implementation of automated external defibrillator technology in the in-hospital setting. Crit Care Med 2009; 37: 1229-36.
- Tanrıöver MD. Kardiyak Arrest Öncesinde Kötüleşen Hastayı Tanımak: Öngörü Kriterleri ve Risk Faktörleri. Yoğun Bakım Derg 2011; 1: 16-20.
- Herlitz J, Rundqvist S, Bång A, Aune S, Lundström G, Ekström L, Lindkvist J. Resuscitation 2001; 49: 15-23.
- Sandroni C, Barelli A, Piazza O, Proietti R, Mastria D, Boninsegna R. What is the best test to predict outcome after prolonged cardiac arrest? Eur J Emerg Med 1995; 2: 33-7.
- Leong BS. Bystander CPR and survival. Singapore Med J 2011; 52: 573-5. Schultz SC, Cullinane DC, Pasquale MD, Magnant C, Evans SR. Predicting inhospital mortality during cardiopulmonary resuscitation. Resuscitation 1996; 33: 13Goldberger ZD, Chan PS, Berg RA, Kronick SL, Cooke CR, Lu M, Banerjee M, Hayward RA, Krumholz HM, Nallamothu BK; American Heart Association Get With The Guidelines-Resuscitation (formerly National Registry of Cardiopulmonary Resuscitation) Investigators. Duration of resuscitation efforts and survival after in-hospital cardiac arrest: an observational study. Lancet 2012; 380: 1473-81.
- Sandroni C, Ferro G, Santangelo S, Tortora F, Mistura L, Cavallaro F, Caricato A, Antonelli M. In-hospital cardiac arrest: survival depends mainly on the effectiveness of the emergency response. Resuscitation 2004; 62: 291-7.
- Peberdy MA, Kaye W, Ornato JP, Larkin GL, Nadkarni V, Mancini ME, Berg RA, Nichol G, Lane-Trultt T. Cardiopulmonary resuscitation of adults in the hospital: a report of 14720 cardiac arrests from the National Registry of Cardiopulmonary Resuscitation. Resuscitation 2003; 58: 297-308.
- Jones D, Bellomo R, Bates S, Warrillow S, Goldsmith D, Hart G, Opdam H, Gutteridge G. Long term effect of a medical emergency team on cardiac arrests in a teaching hospital. Crit Care. 2005; 9: 808-15.
- Chan PS, Khalid A, Longmore LS, Berg RA, Kosiborod M, Spertus JA. Hospitalwide code rates and mortality before and after implementation of a rapid response team. JAMA 2008; 300: 2506-13.
Details
| Primary Language | English |
|---|---|
| Journal Section | Surgical Science Research Articles |
| Authors | |
| Publication Date | January 30, 2013 |
| Published in Issue | Year 2013Volume: 35 Issue: 2 |