Cumhuriyet Tıp Dergisi

Öz

Abstract

Aim. The purpose of the present study was to determine the relationship between job satisfaction, burnout level and quality of life of the nurses working at hospitals in Sivas, Turkey. It is thought that there is a relationship between job satisfaction, burnout levels and quality of life of nurses and that the direction of this relationship may have a positive or negative effect on care services they provide. For this reason, the measurement of the relationship between job satisfaction, burnout level and quality of life of nurses is important. Methods. Study sample included 439 nurses. The data was collected through Personal Information Form, Minnesota Satisfaction Questionnaire (MSQ), Maslach Burnout Inventory and Quality of Life Questionnaire (WHOQOL-BREF). The scores that the nurses received from the scales were presented in averages and in standard deviation. Correlation analysis was used for statistical analysis. Results. General job satisfaction average score of the nurses was 3.2±0.6. There was a positive and significant relationship between job satisfaction and all sub-dimensions of quality of life (p<0.01). Burnout sub-dimension average score of the nurses was 17.2±7.6, desensitization average score was 3.30±3.59 and personal achievement average score was 24.1±5.2. Quality of life average score of the nurses was 13.53±2. 7 in physical domain, 14.2±2 in psychological domain, 14.0±2.2 in social domain and 12.53±2.17 in environmental domain. There was a negative relationship between all sub-dimensions of quality of life and exhaustion and desensitization scores. It was found that there was a positive relationship between quality of life and personal achievement average scores (p<0.01). Conclusions. Quality of life of the nurses was slightly above average in all domains. As job satisfaction and personal achievements of the nurses increased, so did their quality of life. As the emotional exhaustion and desensitization levels of the nurses increased, their quality of life levels decreased.

Keywords: Nurse, job satisfaction, burnout, quality of life

Özet

Amaç. Bu araştırma, Sivas ilindeki hastanelerde çalışan hemşirelerin iş doyumu, tükenme düzeyi ve yaşam kaliteleri arasındaki ilişkiyi belirlemek amacıyla yapılmıştır. Hemşirelerin iş doyumu, tükenme düzeyleri ve yaşam kaliteleri arasında bir ilişki olduğu ve bu ilişkinin yönünün onların sundukları bakımın kalitesini de olumlu ya da olumsuz olarak etkileyebileceği düşünülmektedir. Bu nedenle hemşirelerin iş doyumu, tükenme düzeyi ve yaşam kaliteleri arasındaki ilişkinin ölçülmesi önemlidir. Yöntem. Örneklem 439 hemşireden oluştu. Veriler Kişisel Bilgi Formu, Minnesota Doyum Anketi (MSQ), Maslach Tükenmişlik Envanteri ve Yaşam Kalitesi Ölçeği (WOHQQL-BREF) kullanılarak toplandı. Hemşirelerin ölçeklerden aldıkları puanlar ortalama ve standart sapma olarak sunulmuş ve istatistiksel analizde korelasyon analizi kullanılmıştır. Bulgular. Hemşirelerin genel iş doyum puan ortalaması 3,2±0,6 olup, iş doyumu ile yaşam kalitesinin tüm alt boyutları arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki saptanmıştır (p<0,01). Hemşirelerin tükenmişliğin duygusal tükenme alt boyutu puan ortalaması 17,2±7,6, duyarsızlaşma puan ortalaması 3,3±3,6 ve kişisel başarı puan ortalaması 24,1±5,2’dir. Hemşirelerin yaşam kalitesi puan ortalamaları; fiziksel alanda 13,5±2,7, ruhsal alanda 14,2±2,3, sosyal alanda 14,0±2,2 ve çevre alanında 12,5±2,2’dir. Yaşam kalitesinin tüm boyutları ile duygusal tükenme ve duyarsızlaşma puanları arasında negatif yönde, yaşam kalitesi ile kişisel başarı puan ortalaması arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki bulunmuştur (p<0,01). Sonuç. Hemşirelerin yaşam kaliteleri tüm alanlarda ortanın biraz üzerindedir. Hemşirelerin iş doyumları ve kişisel başarıları arttıkça yaşam kaliteleri yükselmekte, duygusal tükenme ve duyarsızlaşma düzeyleri attıkça yaşam kaliteleri düşmektedir.

Anahtar sözcükler: Hemşire, iş doyumu, tükenmişlik, yaşam kalitesi