SUMMARY
Objective: Although vitamin D deficiency have been suggested in children is widespread recently, the data about vitamin D status of Turkish children is limited. The objective of the present study was to determine prevalence of vitamin D deficiency in children in Aegean region and to show effect of age, gender and seasons on vitamin D levels. The data from hospital information system was examined retrospectively. Method: Between January 2011 and February 2013, children admitted to department of paediatrics our hospital for health examination was taken blood for vitamin D measurement. Serum vitamin D levels were determined by electrochemiluminescent method and categorized as <20 ng/mL is deficiency and <30 ng/mL is insufficiency. Results: A total of 2909 children aged 1 month to 17 years participated in this retrospective study. All the subjects were divided into subgroups according to their age: 0-3 years old, 4-6 years old, 7-12 years old and 13-17 years old representing infancy and toddler, preschool, school age and adolescence stages respectively. The highest mean level of serum vitamin D was found in the 0-3 years old stage and the lowest one was found in 13-17 years old stage. Conclusion: In Turkish children, the prevalence of vitamin D deficiency and insufficiency (61%) is considerable size. We suggest that the recommendation for vitamin D supplementation after the first year of life could be beneficial especially for school children and adolescents.
Keywords: Vitamin D deficiency, vitamin D insufficiency, children, season
ÖZET
Amaç: Tüm dünyada D vitamin eksikliği çocuk, genç yetişkin ve yaşlılarda çok fazla araştırılmasına rağmen ülkemizdeki çocuk ve adolesan grup ile ilgili veriler sınırlıdır. Hastanemizde D vitamini ölçümü yapılan çocuklarda D vitamini eksikliği prevelansını belirlemeyi; yaş, cinsiyet ve mevsimlerin etkisini görmeyi amaçladık. Yöntem: Hastanemize sağlık kontrolü için Ocak 2011-Şubat 2013 tarihleri arasında başvuran ve vitamin D (25-OH) ölçümleri yapılan 2909 çocuğun vitamin D düzeyleri hastane bilgi sisteminden retrospektif olarak incelendi. D vitamini durumları, vitamin D düzeyleri 20 ng/mL’den düşük ise eksiklik; 30 ng/mL ise yetersizlik olarak sınıflandırıldı. Ayrıca yaşlarına göre çocuklar 0-3 yaş, 4-6 yaş, 7-12 yaş ve 13-17 yaş olarak dört alt gruba bölündü. Bulgular: Tüm çocukların (1653 erkek, 1256 kız) vitamin D sonuçları ortalaması 28,00 ± 15,55 ng/mL bulundu.En yüksek serum D vitamini 0-3 yaş grubunda ve en düşük düzey 13-17 yaş grubunda bulundu. Kız ve erkek çocuklarda mevsimler arasında D vitamini ölçümlerinde anlamlı fark saptandı. Tüm yaş gruplarında D vitamini eksikliği yüksek oranda bulundu. Sonuç: İncelediğimiz tüm çocukların yaklaşık %61’inin D vitamini yetersizliği ve eksikliğinin bulunması, yaşamın ilk yılında sağlık politikasında da yer alan D vitamini desteğinin daha sonraki yaşlarda ve özellikle adolesan dönemde devam ettirilmesinin uygun olacağı düşünüldü.
Anahtar sözcükler: D vitamini eksikliği, D vitamini yetersizliği, çocuklar, mevsim
Amaç: Tüm dünyada D vitamin eksikliği çocuk, genç yetişkin ve yaşlılarda çok fazla araştırılmasına rağmen ülkemizdeki çocuk ve adolesan grup ile ilgili veriler sınırlıdır. Hastanemizde D vitamini ölçümü yapılan çocuklarda D vitamini eksikliği prevelansını belirlemeyi; yaş, cinsiyet ve mevsimlerin etkisini görmeyi amaçladık. Yöntem: Hastanemize sağlık kontrolü için Ocak 2011-Şubat 2013 tarihleri arasında başvuran ve vitamin D (25-OH) ölçümleri yapılan 2909 çocuğun vitamin D düzeyleri hastane bilgi sisteminden retrospektif olarak incelendi. D vitamini durumları, vitamin D düzeyleri 20 ng/mL’den düşük ise eksiklik; 30 ng/mL ise yetersizlik olarak sınıflandırıldı. Ayrıca yaşlarına göre çocuklar 0-3 yaş, 4-6 yaş, 7-12 yaş ve 13-17 yaş olarak dört alt gruba bölündü. Bulgular: Tüm çocukların (1653 erkek, 1256 kız) vitamin D sonuçları ortalaması 28,00 ± 15,55 ng/mL bulundu.En yüksek serum D vitamini 0-3 yaş grubunda ve en düşük düzey 13-17 yaş grubunda bulundu. Kız ve erkek çocuklarda mevsimler arasında D vitamini ölçümlerinde anlamlı fark saptandı. Tüm yaş gruplarında D vitamini eksikliği yüksek oranda bulundu. Sonuç: İncelediğimiz tüm çocukların yaklaşık %61’inin D vitamini yetersizliği ve eksikliğinin bulunması, yaşamın ilk yılında sağlık politikasında da yer alan D vitamini desteğinin daha sonraki yaşlarda ve özellikle adolesan dönemde devam ettirilmesinin uygun olacağı düşünüldü
Primary Language | English |
---|---|
Journal Section | Medical Science Research Articles |
Authors | |
Publication Date | March 27, 2015 |
Published in Issue | Year 2015Volume: 37 Issue: 1 |